Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: consuadē-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
consuadeō
consuadeor
consuadeam
consuadear
—
—
2 p.
consuades
consuadēris
consuadeas
consuadeāris
consuade
consuadere
3 p.
consuadet
consuadētur
consuadeat
consuadeātur
—
—
Plur.
1 p.
consuadēmus
consuadēmur
consuadeāmus
consuadeāmur
—
—
2 p.
consuadētis
consuademini
consuadeātis
consuadeamini
consuadēte
consuademini
3 p.
consuadent
consuadentur
consuadeant
consuadeantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
consuadēbam
consuadēbar
consuadērem
consuadērer
2 p.
consuadēbas
consuadebāris
consuadēres
consuaderēris
3 p.
consuadēbat
consuadebātur
consuadēret
consuaderētur
Plur.
1 p.
consuadebāmus
consuadebāmur
consuaderēmus
consuaderēmur
2 p.
consuadebātis
consuadebamini
consuaderētis
consuaderēmini
3 p.
consuadēbant
consuadebantur
consuaderent
consuaderentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
consuadēbo
consuadēbor
—
2 p.
consuadēbis
consuadeberis
consuadēto
3 p.
consuadēbit
consuadebitur
consuadēto
Plur.
1 p.
consuadebimus
consuadebimur
—
2 p.
consuadebitis
consuadebimini
consuadetōte
3 p.
consuadebuntur
consuadento
Infīnitivus praesentis actīvi
consuadēre
Infīnitivus praesentis passīvi
consuadēri
Participium praesentis actīvi
consuadens
Gerundium
consuadendi
Gerundivum
consuadendus, -a, -um
Основа перфекта: consuadu-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
consuaduī
consuaduerim
consuadueram
consuaduissem
consuaduerō
2 p.
consuaduisti
consuadueris
consuadueras
consuaduisses
consuadueris
3 p.
consuaduit
consuaduerit
consuaduerat
consuaduisset
consuaduerit
Pl.
1 p.
consuaduimus
consuaduerimus
consuaduerāmus
consuaduissēmus
consuaduerimus
2 p.
consuaduistis
consuadueritis
consuaduerātis
consuaduissētis
consuadueritis
3 p.
consuaduērunt
consuaduerint
consuaduerant
consuaduissent
consuaduerint
Infīnitivus perfecti actīvi
consuaduisse
con- su- a- de- o
Глагол, второе спряжение.
Приставка: con- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
советовать , подбадривать ◆ Picus et cornix ab laeva, corvus, parra ab dextera consuadent . — Слева дятел и ворона, справа подбодряет грач. Тит Макций Плавт , «Ослы»
Родственные слова [ править ]
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]