Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: conferruminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conferruminō
|
conferruminor
|
conferruminem
|
conferruminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
conferruminas
|
conferrumināris
|
conferrumines
|
conferruminēris
|
conferruminā
|
conferruminare
|
3 p.
|
conferruminat
|
conferruminātur
|
conferruminet
|
conferruminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
conferrumināmus
|
conferrumināmur
|
conferruminēmus
|
conferruminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
conferruminātis
|
conferrumināmini
|
conferruminētis
|
conferruminēmini
|
conferrumināte
|
conferruminamini
|
3 p.
|
conferruminant
|
conferruminantur
|
conferruminent
|
conferruminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conferruminābam
|
conferruminābar
|
conferruminārem
|
conferruminārer
|
2 p.
|
conferruminābas
|
conferruminabāris
|
conferrumināres
|
conferruminarēris
|
3 p.
|
conferruminābat
|
conferruminabātur
|
conferrumināret
|
conferruminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
conferruminabāmus
|
conferruminabāmur
|
conferruminarēmus
|
conferruminarēmur
|
2 p.
|
conferruminabātis
|
conferruminabamini
|
conferruminarētis
|
conferruminarēmini
|
3 p.
|
conferruminābant
|
conferruminabantur
|
conferruminarent
|
conferruminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
conferruminābo
|
conferruminabor
|
—
|
2 p.
|
conferruminābis
|
conferruminaberis
|
conferrumināto
|
3 p.
|
conferruminābit
|
conferruminabitur
|
conferrumināto
|
Plur.
|
1 p.
|
conferruminabimus
|
conferruminabimur
|
—
|
2 p.
|
conferruminabitis
|
conferruminabimini
|
conferruminatōte
|
3 p.
|
conferruminabuntur
|
conferruminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
conferrumināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
conferrumināri
|
Participium praesentis actīvi
|
conferrumināns
|
Gerundium
|
conferruminandī
|
Gerundivum
|
conferruminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: conferrumināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
conferrumināvī
|
conferrumināverim
|
conferrumināveram
|
conferrumināvissem
|
conferrumināverō
|
2 p.
|
conferrumināvisti
|
conferrumināveris
|
conferrumināveras
|
conferrumināvisses
|
conferrumināveris
|
3 p.
|
conferrumināvit
|
conferrumināverit
|
conferrumināverat
|
conferrumināvisset
|
conferrumināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
conferrumināvimus
|
conferrumināverimus
|
conferrumināverāmus
|
conferrumināvissēmus
|
conferrumināverimus
|
2 p.
|
conferrumināvistis
|
conferrumināveritis
|
conferrumināverātis
|
conferrumināvissētis
|
conferrumināveritis
|
3 p.
|
conferrumināvērunt
|
conferrumināverint
|
conferrumināverant
|
conferrumināvissent
|
conferrumināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
conferrumināvisse
|
Основа супина: conferrumināt-
Participium perfecti passivi
|
conferruminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
conferruminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
conferruminātum
|
Supinum II
|
conferruminātū
|
conferrumino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- паять, спаивать PM ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]