Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: concremā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concremō
|
concremor
|
concremem
|
concremer
|
—
|
—
|
2 p.
|
concremas
|
concremāris
|
concremes
|
concremēris
|
concremā
|
concremare
|
3 p.
|
concremat
|
concremātur
|
concremet
|
concremētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concremāmus
|
concremāmur
|
concremēmus
|
concremēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concremātis
|
concremāmini
|
concremētis
|
concremēmini
|
concremāte
|
concremamini
|
3 p.
|
concremant
|
concremantur
|
concrement
|
concrementur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concremābam
|
concremābar
|
concremārem
|
concremārer
|
2 p.
|
concremābas
|
concremabāris
|
concremāres
|
concremarēris
|
3 p.
|
concremābat
|
concremabātur
|
concremāret
|
concremarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concremabāmus
|
concremabāmur
|
concremarēmus
|
concremarēmur
|
2 p.
|
concremabātis
|
concremabamini
|
concremarētis
|
concremarēmini
|
3 p.
|
concremābant
|
concremabantur
|
concremarent
|
concremarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concremābo
|
concremabor
|
—
|
2 p.
|
concremābis
|
concremaberis
|
concremāto
|
3 p.
|
concremābit
|
concremabitur
|
concremāto
|
Plur.
|
1 p.
|
concremabimus
|
concremabimur
|
—
|
2 p.
|
concremabitis
|
concremabimini
|
concrematōte
|
3 p.
|
concremabuntur
|
concremanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concremāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concremāri
|
Participium praesentis actīvi
|
concremāns
|
Gerundium
|
concremandī
|
Gerundivum
|
concremandus, -a, -um
|
Основа перфекта: concremāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concremāvī
|
concremāverim
|
concremāveram
|
concremāvissem
|
concremāverō
|
2 p.
|
concremāvisti
|
concremāveris
|
concremāveras
|
concremāvisses
|
concremāveris
|
3 p.
|
concremāvit
|
concremāverit
|
concremāverat
|
concremāvisset
|
concremāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concremāvimus
|
concremāverimus
|
concremāverāmus
|
concremāvissēmus
|
concremāverimus
|
2 p.
|
concremāvistis
|
concremāveritis
|
concremāverātis
|
concremāvissētis
|
concremāveritis
|
3 p.
|
concremāvērunt
|
concremāverint
|
concremāverant
|
concremāvissent
|
concremāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concremāvisse
|
Основа супина: concremāt-
Participium perfecti passivi
|
concremātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
concremātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
concremātum
|
Supinum II
|
concremātū
|
con-cre-mō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- сжигать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]