Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: carnificā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
carnificō
|
carnificor
|
carnificem
|
carnificer
|
—
|
—
|
2 p.
|
carnificas
|
carnificāris
|
carnifices
|
carnificēris
|
carnificā
|
carnificare
|
3 p.
|
carnificat
|
carnificātur
|
carnificet
|
carnificētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
carnificāmus
|
carnificāmur
|
carnificēmus
|
carnificēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
carnificātis
|
carnificāmini
|
carnificētis
|
carnificēmini
|
carnificāte
|
carnificamini
|
3 p.
|
carnificant
|
carnificantur
|
carnificent
|
carnificentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
carnificābam
|
carnificābar
|
carnificārem
|
carnificārer
|
2 p.
|
carnificābas
|
carnificabāris
|
carnificāres
|
carnificarēris
|
3 p.
|
carnificābat
|
carnificabātur
|
carnificāret
|
carnificarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
carnificabāmus
|
carnificabāmur
|
carnificarēmus
|
carnificarēmur
|
2 p.
|
carnificabātis
|
carnificabamini
|
carnificarētis
|
carnificarēmini
|
3 p.
|
carnificābant
|
carnificabantur
|
carnificarent
|
carnificarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
carnificābo
|
carnificabor
|
—
|
2 p.
|
carnificābis
|
carnificaberis
|
carnificāto
|
3 p.
|
carnificābit
|
carnificabitur
|
carnificāto
|
Plur.
|
1 p.
|
carnificabimus
|
carnificabimur
|
—
|
2 p.
|
carnificabitis
|
carnificabimini
|
carnificatōte
|
3 p.
|
carnificabuntur
|
carnificanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
carnificāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
carnificāri
|
Participium praesentis actīvi
|
carnificāns
|
Gerundium
|
carnificandī
|
Gerundivum
|
carnificandus, -a, -um
|
Основа перфекта: carnificāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
carnificāvī
|
carnificāverim
|
carnificāveram
|
carnificāvissem
|
carnificāverō
|
2 p.
|
carnificāvisti
|
carnificāveris
|
carnificāveras
|
carnificāvisses
|
carnificāveris
|
3 p.
|
carnificāvit
|
carnificāverit
|
carnificāverat
|
carnificāvisset
|
carnificāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
carnificāvimus
|
carnificāverimus
|
carnificāverāmus
|
carnificāvissēmus
|
carnificāverimus
|
2 p.
|
carnificāvistis
|
carnificāveritis
|
carnificāverātis
|
carnificāvissētis
|
carnificāveritis
|
3 p.
|
carnificāvērunt
|
carnificāverint
|
carnificāverant
|
carnificāvissent
|
carnificāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
carnificāvisse
|
Основа супина: carnificāt-
Participium perfecti passivi
|
carnificātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
carnificātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
carnificātum
|
Supinum II
|
carnificātū
|
car-ni-fi-co
Глагол, первое спряжение.
Корень: -carn-; соединительн. связка: -i-; корень: -fic-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- казнить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Родство по caro
|
|
- имена собственные: Carna
- пр. существительные: caro, carnalitae, carnaria, carnarium, carnarius, carnatio, carnis, carnifex
- прилагательные: carnalis, carnatus, carneus, carnosus, carnulentus, carnivorus
|
Родство по facio
|
|
- существительные: factor, factorium, factum, factura, factio, factitatio, factitator,factitamentum, factionarius, artifex, carnifex
- прилагательные: factus, factiosus, factitatus, factitius
- глаголы: facio, fio, facto, factito, afficio, conficio, deficio, efficio, inficio, interficio, officio, perficio, praeficio, proficio, reficio, assuefacio, assuefio, consuefacio, consuefio, ludificor, madefacio, madefio, patefacio, patefio, vocifico
|
Происходит от carnifex «палач; мучитель, изверг, негодяй» из caro (род. п. carnis) «мясо, плоть» + facere «делать, производить» (восходит к праиндоевр. *dhe- «девать, делать»)
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]