Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: cardinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cardinō
|
cardinor
|
cardinem
|
cardiner
|
—
|
—
|
2 p.
|
cardinas
|
cardināris
|
cardines
|
cardinēris
|
cardinā
|
cardinare
|
3 p.
|
cardinat
|
cardinātur
|
cardinet
|
cardinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
cardināmus
|
cardināmur
|
cardinēmus
|
cardinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
cardinātis
|
cardināmini
|
cardinētis
|
cardinēmini
|
cardināte
|
cardinamini
|
3 p.
|
cardinant
|
cardinantur
|
cardinent
|
cardinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cardinābam
|
cardinābar
|
cardinārem
|
cardinārer
|
2 p.
|
cardinābas
|
cardinabāris
|
cardināres
|
cardinarēris
|
3 p.
|
cardinābat
|
cardinabātur
|
cardināret
|
cardinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
cardinabāmus
|
cardinabāmur
|
cardinarēmus
|
cardinarēmur
|
2 p.
|
cardinabātis
|
cardinabamini
|
cardinarētis
|
cardinarēmini
|
3 p.
|
cardinābant
|
cardinabantur
|
cardinarent
|
cardinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
cardinābo
|
cardinabor
|
—
|
2 p.
|
cardinābis
|
cardinaberis
|
cardināto
|
3 p.
|
cardinābit
|
cardinabitur
|
cardināto
|
Plur.
|
1 p.
|
cardinabimus
|
cardinabimur
|
—
|
2 p.
|
cardinabitis
|
cardinabimini
|
cardinatōte
|
3 p.
|
cardinabuntur
|
cardinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
cardināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
cardināri
|
Participium praesentis actīvi
|
cardināns
|
Gerundium
|
cardinandī
|
Gerundivum
|
cardinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: cardināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
cardināvī
|
cardināverim
|
cardināveram
|
cardināvissem
|
cardināverō
|
2 p.
|
cardināvisti
|
cardināveris
|
cardināveras
|
cardināvisses
|
cardināveris
|
3 p.
|
cardināvit
|
cardināverit
|
cardināverat
|
cardināvisset
|
cardināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
cardināvimus
|
cardināverimus
|
cardināverāmus
|
cardināvissēmus
|
cardināverimus
|
2 p.
|
cardināvistis
|
cardināveritis
|
cardināverātis
|
cardināvissētis
|
cardināveritis
|
3 p.
|
cardināvērunt
|
cardināverint
|
cardināverant
|
cardināvissent
|
cardināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
cardināvisse
|
Основа супина: cardināt-
Participium perfecti passivi
|
cardinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
cardinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
cardinātum
|
Supinum II
|
cardinātū
|
cardino
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [cardo] делать кардиналом (aliquem Eccl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]