Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: canonizā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
canonizō
|
canonizor
|
canonizem
|
canonizer
|
—
|
—
|
2 p.
|
canonizas
|
canonizāris
|
canonizes
|
canonizēris
|
canonizā
|
canonizare
|
3 p.
|
canonizat
|
canonizātur
|
canonizet
|
canonizētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
canonizāmus
|
canonizāmur
|
canonizēmus
|
canonizēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
canonizātis
|
canonizāmini
|
canonizētis
|
canonizēmini
|
canonizāte
|
canonizamini
|
3 p.
|
canonizant
|
canonizantur
|
canonizent
|
canonizentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
canonizābam
|
canonizābar
|
canonizārem
|
canonizārer
|
2 p.
|
canonizābas
|
canonizabāris
|
canonizāres
|
canonizarēris
|
3 p.
|
canonizābat
|
canonizabātur
|
canonizāret
|
canonizarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
canonizabāmus
|
canonizabāmur
|
canonizarēmus
|
canonizarēmur
|
2 p.
|
canonizabātis
|
canonizabamini
|
canonizarētis
|
canonizarēmini
|
3 p.
|
canonizābant
|
canonizabantur
|
canonizarent
|
canonizarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
canonizābo
|
canonizabor
|
—
|
2 p.
|
canonizābis
|
canonizaberis
|
canonizāto
|
3 p.
|
canonizābit
|
canonizabitur
|
canonizāto
|
Plur.
|
1 p.
|
canonizabimus
|
canonizabimur
|
—
|
2 p.
|
canonizabitis
|
canonizabimini
|
canonizatōte
|
3 p.
|
canonizabuntur
|
canonizanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
canonizāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
canonizāri
|
Participium praesentis actīvi
|
canonizāns
|
Gerundium
|
canonizandī
|
Gerundivum
|
canonizandus, -a, -um
|
Основа перфекта: canonizāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
canonizāvī
|
canonizāverim
|
canonizāveram
|
canonizāvissem
|
canonizāverō
|
2 p.
|
canonizāvisti
|
canonizāveris
|
canonizāveras
|
canonizāvisses
|
canonizāveris
|
3 p.
|
canonizāvit
|
canonizāverit
|
canonizāverat
|
canonizāvisset
|
canonizāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
canonizāvimus
|
canonizāverimus
|
canonizāverāmus
|
canonizāvissēmus
|
canonizāverimus
|
2 p.
|
canonizāvistis
|
canonizāveritis
|
canonizāverātis
|
canonizāvissētis
|
canonizāveritis
|
3 p.
|
canonizāvērunt
|
canonizāverint
|
canonizāverant
|
canonizāvissent
|
canonizāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
canonizāvisse
|
Основа супина: canonizāt-
Participium perfecti passivi
|
canonizātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
canonizātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
canonizātum
|
Supinum II
|
canonizātū
|
canonizo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [canon 4] включать в канон, канонизировать Eccl. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]