Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: cacaturī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cacaturiō
|
cacaturior
|
cacaturiam
|
cacaturiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
cacaturis
|
cacaturīris
|
cacaturias
|
cacaturiāris
|
cacaturī
|
cacaturīre
|
3 p.
|
cacaturit
|
cacaturītur
|
cacaturiat
|
cacaturiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
cacaturīmus
|
cacaturīmur
|
cacaturiāmus
|
cacaturiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
cacaturītis
|
cacaturimini
|
cacaturiātis
|
cacaturiāmini
|
cacaturīte
|
cacaturimini
|
3 p.
|
cacaturiunt
|
cacaturiuntur
|
cacaturiant
|
cacaturiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cacaturiēbam
|
cacaturiēbar
|
cacaturīrem
|
cacaturīrer
|
2 p.
|
cacaturiēbas
|
cacaturiebāris
|
cacaturīres
|
cacaturirēris
|
3 p.
|
cacaturiēbat
|
cacaturiebātur
|
cacaturīret
|
cacaturirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
cacaturiebāmus
|
cacaturiebāmur
|
cacaturirēmus
|
cacaturirēmur
|
2 p.
|
cacaturiebātis
|
cacaturiebamini
|
cacaturirētis
|
cacaturirēmini
|
3 p.
|
cacaturiēbant
|
cacaturiebantur
|
cacaturīrent
|
cacaturirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
cacaturiam
|
cacaturiar
|
—
|
2 p.
|
cacaturies
|
cacaturiēris
|
cacaturīto
|
3 p.
|
cacaturiet
|
cacaturiētur
|
cacaturīto
|
Plur.
|
1 p.
|
cacaturiēmus
|
cacaturiēmur
|
—
|
2 p.
|
cacaturiētis
|
cacaturiemini
|
cacaturitōte
|
3 p.
|
cacaturientur
|
cacaturiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
cacaturīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
cacaturīri
|
Participium praesentis actīvi
|
cacaturiens
|
Gerundium
|
cacaturiendi
|
Gerundivum
|
cacaturiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: cacaturīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
cacaturīvī
|
cacaturīverim
|
cacaturīveram
|
cacaturīvissem
|
cacaturīverō
|
2 p.
|
cacaturīvisti
|
cacaturīveris
|
cacaturīveras
|
cacaturīvisses
|
cacaturīveris
|
3 p.
|
cacaturīvit
|
cacaturīverit
|
cacaturīverat
|
cacaturīvisset
|
cacaturīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
cacaturīvimus
|
cacaturīverimus
|
cacaturīverāmus
|
cacaturīvissēmus
|
cacaturīverimus
|
2 p.
|
cacaturīvistis
|
cacaturīveritis
|
cacaturīverātis
|
cacaturīvissētis
|
cacaturīveritis
|
3 p.
|
cacaturīvērunt
|
cacaturīverint
|
cacaturīverant
|
cacaturīvissent
|
cacaturīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
cacaturīvisse
|
Основа супина: cacaturīt-
Participium perfecti passivi
|
cacaturītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
cacaturītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
cacaturītum
|
Supinum II
|
cacaturītū
|
cacaturio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- иметь позыв на испражнение M. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]