budzić
Польский[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
| наст. | прош. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| Я | budzę |
budziłem budziłam budziłom |
— |
| Ты | budzisz | budziłeś budziłaś budziłoś |
budź |
| Он Она Оно |
budzi | budził budziła budziło |
niech budzi |
| Мы | budzimy | budziliśmy budziłyśmy |
budźmy |
| Вы | budzicie | budziliście budziłyście |
budźcie |
| Они | budzą | budzili budziły |
budźcie |
budzić
Глагол.
Корень: --.
Произношение[править]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- внушать ◆ "Dziwna kobieta" -pomyślał Wokulski patrząc na staruszkę, która umiała budzić miłość dla siebie nie tylko w sercach zwierząt, lecz nawet ludzi. — "Удивительная женщина", ― подумал Вокульский, глядя на старушку, которая умела внушать любовь к себе и животным и людям. Болеслав Прус, «Кукла», т. 2 (1887-1890) / перевод Н. Модзелевской, 1949 [НКРЯ]
- будить ◆ ... nawet obawa przed rannym chłodem na myśl jej nie przyszły, kiedy o wczesnej rannej godzinie biegła budzić Martę i Benedykta. — ... ни опасение предрассветного холода не помешали ей бежать будить Марту и пана Бенедикта. Элиза Ожешко, «Над Неманом» (1886-1887) / перевод Вукола Лаврова, 1896 [НКРЯ]
Синонимы[править]
Антонимы[править]
Гиперонимы[править]
Гипонимы[править]
Родственные слова[править]
| Ближайшее родство | |
Этимология[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Библиография[править]
 |
Для улучшения этой статьи желательно:
|
- ↑ спряжение VIa
форма единственное число множественное число 1 лицо 2 лицо 3 лицо 1 лицо 2 лицо 3 лицо неопределенная budzić время настоящее budzę budzisz budzi budzimy budzicie budzą время прошедшее м. budziłem budziłeś budził budziliśmy budziliście budzili ж. budziłam budziłaś budziła budziłyśmy budziłyście budziły ср. budziłom budziłoś budziło другие формы время будущее м. będę budził,
będę budzićbędziesz budził,
będziesz budzićbędzie budził,
będzie budzićbędziemy budzili,
będziemy budzićbędziecie budzili,
będziecie budzićbędą budzili,
będą budzićж. będę budziła,
będę budzićbędziesz budziła,
będziesz budzićbędzie budziła,
będzie budzićbędziemy budziły,
będziemy budzićbędziecie budziły,
będziecie budzićbędą budziły,
będą budzićср. będę budziło,
będę budzićbędziesz budziło,
będziesz budzićbędzie budziło,
będzie budzićвремя предпрошедшее м. budziłem był budziłeś był budził był budziliśmy byli budziliście byli budzili byli ж. budziłam była budziłaś była budziła była budziłyśmy były budziłyście były budziły były ср. budziłom było budziłoś było budziło było безличная форма прошедшего времени budzono наклонение повелительное – budź niech budzi budźmy budźcie niech budzą наклонение сослагательное м. budziłbym,
byłbym budziłbudziłbyś,
byłbyś budziłbudziłby,
byłby budziłbudzilibyśmy,
bylibyśmy budzilibudzilibyście,
bylibyście budzilibudziliby,
byliby budziliж. budziłabym,
byłabym budziłabudziłabyś,
byłabyś budziłabudziłaby,
byłaby budziłabudziłybyśmy,
byłybyśmy budziłybudziłybyście,
byłybyście budziłybudziłyby,
byłyby budziłyср. budziłobym,
byłobym budziłobudziłobyś,
byłobyś budziłobudziłoby,
byłoby budziłoприлагательное причастие действительного залога м. budzący, niebudzący ж. budząca, niebudząca budzące, niebudzące ср. budzące, niebudzące прилагательное причастие страдательного залога м. budzony budzeni ж. budzona budzone ср. budzone наречное причастие настоящего времени budząc, nie budząc отглагольное существительное budzenie, niebudzenie