autentyczny

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж		ед. ч.			мн. ч.
		муж. р.	ср. р.	жен. р.	лично-муж.	нелич.-муж.
Им.		autentyczny	autentyczne	autentyczna	autentyczni	autentyczne
Р.		autentycznego		autentycznej	autentycznych
Д.		autentycznemu			autentycznym
Вн.	одуш.	autentycznego	autentyczne	autentyczną	autentycznych	autentyczne
	неод.	autentyczny
Тв.		autentycznym			autentycznymi
М.				autentycznej	autentycznych

au-ten-tycz-ny

Прилагательное.

Корень: --.

Произношение

• МФА: ед. ч. [ˌawtɛ̃nˈtɨʧ̑nɨ] 

  (файл)

  мн. ч. []

Семантические свойства

Значение

1. подлинный, аутентичный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

1. faktyczny, prawdziwy, realny, rzeczywisty, właściwy; oryginalny, prawdziwy
2. sztuczny, nienaturalny, nieprawdziwy, nierzeczywisty, nierealny, udawany; fałszywy, sfałszowany, podrobiony, przerobiony

Антонимы

1. niewiarygodny, wątpliwy

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: autentyk, autentyczność

Этимология

От др.-греч. αὐθεντικός «подлинный, главный», далее от αὐθέντης «собственноручный; самовластный повелитель».