Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: auscultā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
auscultō
|
auscultor
|
auscultem
|
ausculter
|
—
|
—
|
2 p.
|
auscultas
|
auscultāris
|
auscultes
|
auscultēris
|
auscultā
|
auscultare
|
3 p.
|
auscultat
|
auscultātur
|
auscultet
|
auscultētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
auscultāmus
|
auscultāmur
|
auscultēmus
|
auscultēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
auscultātis
|
auscultāmini
|
auscultētis
|
auscultēmini
|
auscultāte
|
auscultamini
|
3 p.
|
auscultant
|
auscultantur
|
auscultent
|
auscultentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
auscultābam
|
auscultābar
|
auscultārem
|
auscultārer
|
2 p.
|
auscultābas
|
auscultabāris
|
auscultāres
|
auscultarēris
|
3 p.
|
auscultābat
|
auscultabātur
|
auscultāret
|
auscultarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
auscultabāmus
|
auscultabāmur
|
auscultarēmus
|
auscultarēmur
|
2 p.
|
auscultabātis
|
auscultabamini
|
auscultarētis
|
auscultarēmini
|
3 p.
|
auscultābant
|
auscultabantur
|
auscultarent
|
auscultarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
auscultābo
|
auscultabor
|
—
|
2 p.
|
auscultābis
|
auscultaberis
|
auscultāto
|
3 p.
|
auscultābit
|
auscultabitur
|
auscultāto
|
Plur.
|
1 p.
|
auscultabimus
|
auscultabimur
|
—
|
2 p.
|
auscultabitis
|
auscultabimini
|
auscultatōte
|
3 p.
|
auscultabuntur
|
auscultanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
auscultāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
auscultāri
|
Participium praesentis actīvi
|
auscultāns
|
Gerundium
|
auscultandī
|
Gerundivum
|
auscultandus, -a, -um
|
Основа перфекта: auscultāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
auscultāvī
|
auscultāverim
|
auscultāveram
|
auscultāvissem
|
auscultāverō
|
2 p.
|
auscultāvisti
|
auscultāveris
|
auscultāveras
|
auscultāvisses
|
auscultāveris
|
3 p.
|
auscultāvit
|
auscultāverit
|
auscultāverat
|
auscultāvisset
|
auscultāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
auscultāvimus
|
auscultāverimus
|
auscultāverāmus
|
auscultāvissēmus
|
auscultāverimus
|
2 p.
|
auscultāvistis
|
auscultāveritis
|
auscultāverātis
|
auscultāvissētis
|
auscultāveritis
|
3 p.
|
auscultāvērunt
|
auscultāverint
|
auscultāverant
|
auscultāvissent
|
auscultāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
auscultāvisse
|
Основа супина: auscultāt-
Participium perfecti passivi
|
auscultātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
auscultātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
auscultātum
|
Supinum II
|
auscultātū
|
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- выслушивать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]