Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: attrectā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
attrectō
|
attrector
|
attrectem
|
attrecter
|
—
|
—
|
2 p.
|
attrectas
|
attrectāris
|
attrectes
|
attrectēris
|
attrectā
|
attrectare
|
3 p.
|
attrectat
|
attrectātur
|
attrectet
|
attrectētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
attrectāmus
|
attrectāmur
|
attrectēmus
|
attrectēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
attrectātis
|
attrectāmini
|
attrectētis
|
attrectēmini
|
attrectāte
|
attrectamini
|
3 p.
|
attrectant
|
attrectantur
|
attrectent
|
attrectentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
attrectābam
|
attrectābar
|
attrectārem
|
attrectārer
|
2 p.
|
attrectābas
|
attrectabāris
|
attrectāres
|
attrectarēris
|
3 p.
|
attrectābat
|
attrectabātur
|
attrectāret
|
attrectarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
attrectabāmus
|
attrectabāmur
|
attrectarēmus
|
attrectarēmur
|
2 p.
|
attrectabātis
|
attrectabamini
|
attrectarētis
|
attrectarēmini
|
3 p.
|
attrectābant
|
attrectabantur
|
attrectarent
|
attrectarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
attrectābo
|
attrectabor
|
—
|
2 p.
|
attrectābis
|
attrectaberis
|
attrectāto
|
3 p.
|
attrectābit
|
attrectabitur
|
attrectāto
|
Plur.
|
1 p.
|
attrectabimus
|
attrectabimur
|
—
|
2 p.
|
attrectabitis
|
attrectabimini
|
attrectatōte
|
3 p.
|
attrectabuntur
|
attrectanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
attrectāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
attrectāri
|
Participium praesentis actīvi
|
attrectāns
|
Gerundium
|
attrectandī
|
Gerundivum
|
attrectandus, -a, -um
|
Основа перфекта: attrectāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
attrectāvī
|
attrectāverim
|
attrectāveram
|
attrectāvissem
|
attrectāverō
|
2 p.
|
attrectāvisti
|
attrectāveris
|
attrectāveras
|
attrectāvisses
|
attrectāveris
|
3 p.
|
attrectāvit
|
attrectāverit
|
attrectāverat
|
attrectāvisset
|
attrectāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
attrectāvimus
|
attrectāverimus
|
attrectāverāmus
|
attrectāvissēmus
|
attrectāverimus
|
2 p.
|
attrectāvistis
|
attrectāveritis
|
attrectāverātis
|
attrectāvissētis
|
attrectāveritis
|
3 p.
|
attrectāvērunt
|
attrectāverint
|
attrectāverant
|
attrectāvissent
|
attrectāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
attrectāvisse
|
Основа супина: attrectāt-
Participium perfecti passivi
|
attrectātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
attrectātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
attrectātum
|
Supinum II
|
attrectātū
|
at-trec-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: at-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- прикасаться, трогать, осязать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]