Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: appostulā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
appostulō
|
appostulor
|
appostulem
|
appostuler
|
—
|
—
|
2 p.
|
appostulas
|
appostulāris
|
appostules
|
appostulēris
|
appostulā
|
appostulare
|
3 p.
|
appostulat
|
appostulātur
|
appostulet
|
appostulētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
appostulāmus
|
appostulāmur
|
appostulēmus
|
appostulēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
appostulātis
|
appostulāmini
|
appostulētis
|
appostulēmini
|
appostulāte
|
appostulamini
|
3 p.
|
appostulant
|
appostulantur
|
appostulent
|
appostulentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
appostulābam
|
appostulābar
|
appostulārem
|
appostulārer
|
2 p.
|
appostulābas
|
appostulabāris
|
appostulāres
|
appostularēris
|
3 p.
|
appostulābat
|
appostulabātur
|
appostulāret
|
appostularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
appostulabāmus
|
appostulabāmur
|
appostularēmus
|
appostularēmur
|
2 p.
|
appostulabātis
|
appostulabamini
|
appostularētis
|
appostularēmini
|
3 p.
|
appostulābant
|
appostulabantur
|
appostularent
|
appostularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
appostulābo
|
appostulabor
|
—
|
2 p.
|
appostulābis
|
appostulaberis
|
appostulāto
|
3 p.
|
appostulābit
|
appostulabitur
|
appostulāto
|
Plur.
|
1 p.
|
appostulabimus
|
appostulabimur
|
—
|
2 p.
|
appostulabitis
|
appostulabimini
|
appostulatōte
|
3 p.
|
appostulabuntur
|
appostulanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
appostulāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
appostulāri
|
Participium praesentis actīvi
|
appostulāns
|
Gerundium
|
appostulandī
|
Gerundivum
|
appostulandus, -a, -um
|
Основа перфекта: appostulāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
appostulāvī
|
appostulāverim
|
appostulāveram
|
appostulāvissem
|
appostulāverō
|
2 p.
|
appostulāvisti
|
appostulāveris
|
appostulāveras
|
appostulāvisses
|
appostulāveris
|
3 p.
|
appostulāvit
|
appostulāverit
|
appostulāverat
|
appostulāvisset
|
appostulāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
appostulāvimus
|
appostulāverimus
|
appostulāverāmus
|
appostulāvissēmus
|
appostulāverimus
|
2 p.
|
appostulāvistis
|
appostulāveritis
|
appostulāverātis
|
appostulāvissētis
|
appostulāveritis
|
3 p.
|
appostulāvērunt
|
appostulāverint
|
appostulāverant
|
appostulāvissent
|
appostulāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
appostulāvisse
|
Основа супина: appostulāt-
Participium perfecti passivi
|
appostulātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
appostulātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
appostulātum
|
Supinum II
|
appostulātū
|
appostulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ap-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- ещё требовать (aliquid alicui Tert). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]