Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: appellitā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
appellitō
appellitor
appellitem
appelliter
—
—
2 p.
appellitas
appellitāris
appellites
appellitēris
appellitā
appellitare
3 p.
appellitat
appellitātur
appellitet
appellitētur
—
—
Plur.
1 p.
appellitāmus
appellitāmur
appellitēmus
appellitēmur
—
—
2 p.
appellitātis
appellitāmini
appellitētis
appellitēmini
appellitāte
appellitamini
3 p.
appellitant
appellitantur
appellitent
appellitentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
appellitābam
appellitābar
appellitārem
appellitārer
2 p.
appellitābas
appellitabāris
appellitāres
appellitarēris
3 p.
appellitābat
appellitabātur
appellitāret
appellitarētur
Plur.
1 p.
appellitabāmus
appellitabāmur
appellitarēmus
appellitarēmur
2 p.
appellitabātis
appellitabamini
appellitarētis
appellitarēmini
3 p.
appellitābant
appellitabantur
appellitarent
appellitarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
appellitābo
appellitabor
—
2 p.
appellitābis
appellitaberis
appellitāto
3 p.
appellitābit
appellitabitur
appellitāto
Plur.
1 p.
appellitabimus
appellitabimur
—
2 p.
appellitabitis
appellitabimini
appellitatōte
3 p.
appellitabuntur
appellitanto
Infīnitivus praesentis actīvi
appellitāre
Infīnitivus praesentis passīvi
appellitāri
Participium praesentis actīvi
appellitāns
Gerundium
appellitandī
Gerundivum
appellitandus, -a, -um
Основа перфекта: appellitāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
appellitāvī
appellitāverim
appellitāveram
appellitāvissem
appellitāverō
2 p.
appellitāvisti
appellitāveris
appellitāveras
appellitāvisses
appellitāveris
3 p.
appellitāvit
appellitāverit
appellitāverat
appellitāvisset
appellitāverit
Pl.
1 p.
appellitāvimus
appellitāverimus
appellitāverāmus
appellitāvissēmus
appellitāverimus
2 p.
appellitāvistis
appellitāveritis
appellitāverātis
appellitāvissētis
appellitāveritis
3 p.
appellitāvērunt
appellitāverint
appellitāverant
appellitāvissent
appellitāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
appellitāvisse
Основа супина: appellitāt-
Participium perfecti passivi
appellitātus, -a, -um
Participium futuri activi
appellitātūrus, -a, -um
Supinum I
appellitātum
Supinum II
appellitātū
appellito
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[frequ. к appello I]обычно именовать, называть (aliquem sic AG ): Caellum appellitatum a Caele Vibenna T (холм) Целий назывался (так) по имени Цела Вибенны. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]