Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: apochā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
apochō
|
apochor
|
apochem
|
apocher
|
—
|
—
|
2 p.
|
apochas
|
apochāris
|
apoches
|
apochēris
|
apochā
|
apochare
|
3 p.
|
apochat
|
apochātur
|
apochet
|
apochētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
apochāmus
|
apochāmur
|
apochēmus
|
apochēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
apochātis
|
apochāmini
|
apochētis
|
apochēmini
|
apochāte
|
apochamini
|
3 p.
|
apochant
|
apochantur
|
apochent
|
apochentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
apochābam
|
apochābar
|
apochārem
|
apochārer
|
2 p.
|
apochābas
|
apochabāris
|
apochāres
|
apocharēris
|
3 p.
|
apochābat
|
apochabātur
|
apochāret
|
apocharētur
|
Plur.
|
1 p.
|
apochabāmus
|
apochabāmur
|
apocharēmus
|
apocharēmur
|
2 p.
|
apochabātis
|
apochabamini
|
apocharētis
|
apocharēmini
|
3 p.
|
apochābant
|
apochabantur
|
apocharent
|
apocharentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
apochābo
|
apochabor
|
—
|
2 p.
|
apochābis
|
apochaberis
|
apochāto
|
3 p.
|
apochābit
|
apochabitur
|
apochāto
|
Plur.
|
1 p.
|
apochabimus
|
apochabimur
|
—
|
2 p.
|
apochabitis
|
apochabimini
|
apochatōte
|
3 p.
|
apochabuntur
|
apochanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
apochāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
apochāri
|
Participium praesentis actīvi
|
apochāns
|
Gerundium
|
apochandī
|
Gerundivum
|
apochandus, -a, -um
|
Основа перфекта: apochāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
apochāvī
|
apochāverim
|
apochāveram
|
apochāvissem
|
apochāverō
|
2 p.
|
apochāvisti
|
apochāveris
|
apochāveras
|
apochāvisses
|
apochāveris
|
3 p.
|
apochāvit
|
apochāverit
|
apochāverat
|
apochāvisset
|
apochāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
apochāvimus
|
apochāverimus
|
apochāverāmus
|
apochāvissēmus
|
apochāverimus
|
2 p.
|
apochāvistis
|
apochāveritis
|
apochāverātis
|
apochāvissētis
|
apochāveritis
|
3 p.
|
apochāvērunt
|
apochāverint
|
apochāverant
|
apochāvissent
|
apochāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
apochāvisse
|
Основа супина: apochāt-
Participium perfecti passivi
|
apochātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
apochātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
apochātum
|
Supinum II
|
apochātū
|
apocho
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- (греч.)давать расписку CTh. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]