Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: annictā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
annictō
|
annictor
|
annictem
|
annicter
|
—
|
—
|
2 p.
|
annictas
|
annictāris
|
annictes
|
annictēris
|
annictā
|
annictare
|
3 p.
|
annictat
|
annictātur
|
annictet
|
annictētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
annictāmus
|
annictāmur
|
annictēmus
|
annictēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
annictātis
|
annictāmini
|
annictētis
|
annictēmini
|
annictāte
|
annictamini
|
3 p.
|
annictant
|
annictantur
|
annictent
|
annictentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
annictābam
|
annictābar
|
annictārem
|
annictārer
|
2 p.
|
annictābas
|
annictabāris
|
annictāres
|
annictarēris
|
3 p.
|
annictābat
|
annictabātur
|
annictāret
|
annictarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
annictabāmus
|
annictabāmur
|
annictarēmus
|
annictarēmur
|
2 p.
|
annictabātis
|
annictabamini
|
annictarētis
|
annictarēmini
|
3 p.
|
annictābant
|
annictabantur
|
annictarent
|
annictarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
annictābo
|
annictabor
|
—
|
2 p.
|
annictābis
|
annictaberis
|
annictāto
|
3 p.
|
annictābit
|
annictabitur
|
annictāto
|
Plur.
|
1 p.
|
annictabimus
|
annictabimur
|
—
|
2 p.
|
annictabitis
|
annictabimini
|
annictatōte
|
3 p.
|
annictabuntur
|
annictanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
annictāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
annictāri
|
Participium praesentis actīvi
|
annictāns
|
Gerundium
|
annictandī
|
Gerundivum
|
annictandus, -a, -um
|
Основа перфекта: annictāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
annictāvī
|
annictāverim
|
annictāveram
|
annictāvissem
|
annictāverō
|
2 p.
|
annictāvisti
|
annictāveris
|
annictāveras
|
annictāvisses
|
annictāveris
|
3 p.
|
annictāvit
|
annictāverit
|
annictāverat
|
annictāvisset
|
annictāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
annictāvimus
|
annictāverimus
|
annictāverāmus
|
annictāvissēmus
|
annictāverimus
|
2 p.
|
annictāvistis
|
annictāveritis
|
annictāverātis
|
annictāvissētis
|
annictāveritis
|
3 p.
|
annictāvērunt
|
annictāverint
|
annictāverant
|
annictāvissent
|
annictāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
annictāvisse
|
Основа супина: annictāt-
Participium perfecti passivi
|
annictātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
annictātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
annictātum
|
Supinum II
|
annictātū
|
annicto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: an-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- мигать, подмигивать (alicui Naev). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]