alternatus

Материал из Викисловаря

Латинский[править]

Морфологические и синтаксические свойства[править]

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. alternatus alternata alternatum alternatī alternatae alternata
Ген. alternatī alternatae alternatī alternatōrum alternatārum alternatōrum
Дат. alternatō alternatae alternatō alternatīs alternatīs alternatīs
Акк. alternatum alternatam alternatum alternatōs alternatās alternata
Абл. alternatō alternatā alternatō alternatīs alternatīs alternatīs
Вок. alternate alternata alternatum alternatī alternatae alternata

alternatus

Прилагательное, 1-2 склонение.

Степени сравнения
м. ж. ср.
Сравнительная alternatior alternatior alternatius
Превосходная alternatissĭmus alternatissĭma alternatissĭmum
Наречие от прилагательного alternatus
alternate

Корень: --.

Произношение[править]

Семантические свойства[править]

Значение[править]

  1. попеременный, чередующийся ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы[править]

Антонимы[править]

Гиперонимы[править]

Гипонимы[править]

Родственные слова[править]

Ближайшее родство

Этимология[править]

От alternare «чередовать, перемежать; колебаться», из alter «другой из двух», из праиндоевр. *al- «вне, за» .

Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]

Библиография[править]