Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: advelā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
advelō
|
advelor
|
advelem
|
adveler
|
—
|
—
|
2 p.
|
advelas
|
advelāris
|
adveles
|
advelēris
|
advelā
|
advelare
|
3 p.
|
advelat
|
advelātur
|
advelet
|
advelētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
advelāmus
|
advelāmur
|
advelēmus
|
advelēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
advelātis
|
advelāmini
|
advelētis
|
advelēmini
|
advelāte
|
advelamini
|
3 p.
|
advelant
|
advelantur
|
advelent
|
advelentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
advelābam
|
advelābar
|
advelārem
|
advelārer
|
2 p.
|
advelābas
|
advelabāris
|
advelāres
|
advelarēris
|
3 p.
|
advelābat
|
advelabātur
|
advelāret
|
advelarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
advelabāmus
|
advelabāmur
|
advelarēmus
|
advelarēmur
|
2 p.
|
advelabātis
|
advelabamini
|
advelarētis
|
advelarēmini
|
3 p.
|
advelābant
|
advelabantur
|
advelarent
|
advelarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
advelābo
|
advelabor
|
—
|
2 p.
|
advelābis
|
advelaberis
|
advelāto
|
3 p.
|
advelābit
|
advelabitur
|
advelāto
|
Plur.
|
1 p.
|
advelabimus
|
advelabimur
|
—
|
2 p.
|
advelabitis
|
advelabimini
|
advelatōte
|
3 p.
|
advelabuntur
|
advelanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
advelāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
advelāri
|
Participium praesentis actīvi
|
advelāns
|
Gerundium
|
advelandī
|
Gerundivum
|
advelandus, -a, -um
|
Основа перфекта: advelāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
advelāvī
|
advelāverim
|
advelāveram
|
advelāvissem
|
advelāverō
|
2 p.
|
advelāvisti
|
advelāveris
|
advelāveras
|
advelāvisses
|
advelāveris
|
3 p.
|
advelāvit
|
advelāverit
|
advelāverat
|
advelāvisset
|
advelāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
advelāvimus
|
advelāverimus
|
advelāverāmus
|
advelāvissēmus
|
advelāverimus
|
2 p.
|
advelāvistis
|
advelāveritis
|
advelāverātis
|
advelāvissētis
|
advelāveritis
|
3 p.
|
advelāvērunt
|
advelāverint
|
advelāverant
|
advelāvissent
|
advelāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
advelāvisse
|
Основа супина: advelāt-
Participium perfecti passivi
|
advelātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
advelātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
advelātum
|
Supinum II
|
advelātū
|
advelo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ad-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- увенчивать (tempora lauro V). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]