Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: adjudicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
adjudicō
|
adjudicor
|
adjudicem
|
adjudicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
adjudicas
|
adjudicāris
|
adjudices
|
adjudicēris
|
adjudicā
|
adjudicare
|
3 p.
|
adjudicat
|
adjudicātur
|
adjudicet
|
adjudicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
adjudicāmus
|
adjudicāmur
|
adjudicēmus
|
adjudicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
adjudicātis
|
adjudicāmini
|
adjudicētis
|
adjudicēmini
|
adjudicāte
|
adjudicamini
|
3 p.
|
adjudicant
|
adjudicantur
|
adjudicent
|
adjudicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
adjudicābam
|
adjudicābar
|
adjudicārem
|
adjudicārer
|
2 p.
|
adjudicābas
|
adjudicabāris
|
adjudicāres
|
adjudicarēris
|
3 p.
|
adjudicābat
|
adjudicabātur
|
adjudicāret
|
adjudicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
adjudicabāmus
|
adjudicabāmur
|
adjudicarēmus
|
adjudicarēmur
|
2 p.
|
adjudicabātis
|
adjudicabamini
|
adjudicarētis
|
adjudicarēmini
|
3 p.
|
adjudicābant
|
adjudicabantur
|
adjudicarent
|
adjudicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
adjudicābo
|
adjudicabor
|
—
|
2 p.
|
adjudicābis
|
adjudicaberis
|
adjudicāto
|
3 p.
|
adjudicābit
|
adjudicabitur
|
adjudicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
adjudicabimus
|
adjudicabimur
|
—
|
2 p.
|
adjudicabitis
|
adjudicabimini
|
adjudicatōte
|
3 p.
|
adjudicabuntur
|
adjudicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
adjudicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
adjudicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
adjudicāns
|
Gerundium
|
adjudicandī
|
Gerundivum
|
adjudicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: adjudicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
adjudicāvī
|
adjudicāverim
|
adjudicāveram
|
adjudicāvissem
|
adjudicāverō
|
2 p.
|
adjudicāvisti
|
adjudicāveris
|
adjudicāveras
|
adjudicāvisses
|
adjudicāveris
|
3 p.
|
adjudicāvit
|
adjudicāverit
|
adjudicāverat
|
adjudicāvisset
|
adjudicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
adjudicāvimus
|
adjudicāverimus
|
adjudicāverāmus
|
adjudicāvissēmus
|
adjudicāverimus
|
2 p.
|
adjudicāvistis
|
adjudicāveritis
|
adjudicāverātis
|
adjudicāvissētis
|
adjudicāveritis
|
3 p.
|
adjudicāvērunt
|
adjudicāverint
|
adjudicāverant
|
adjudicāvissent
|
adjudicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
adjudicāvisse
|
Основа супина: adjudicāt-
Participium perfecti passivi
|
adjudicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
adjudicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
adjudicātum
|
Supinum II
|
adjudicātū
|
ad-ju-di-co
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ad-; корень: -judic-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- присуждать; приговаривать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]