adaequatus

Материал из Викисловаря

Латинский[править]

Морфологические и синтаксические свойства[править]

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. adaequatus adaequata adaequatum adaequatī adaequatae adaequata
Ген. adaequatī adaequatae adaequatī adaequatōrum adaequatārum adaequatōrum
Дат. adaequatō adaequatae adaequatō adaequatīs adaequatīs adaequatīs
Акк. adaequatum adaequatam adaequatum adaequatōs adaequatās adaequata
Абл. adaequatō adaequatā adaequatō adaequatīs adaequatīs adaequatīs
Вок. adaequate adaequata adaequatum adaequatī adaequatae adaequata

a-dae-qu-a-tus

Прилагательное, 1-2 склонение.

Степени сравнения отсутствуют.

Корень: --.

Произношение[править]

Семантические свойства[править]

Значение[править]

  1. уравненный, приравненный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы[править]

Антонимы[править]

Гиперонимы[править]

Гипонимы[править]

Родственные слова[править]

Ближайшее родство

Этимология[править]

Происходит от ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]

Библиография[править]