Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: absilī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
absiliō
|
absilior
|
absiliam
|
absiliar
|
—
|
—
|
2 p.
|
absilis
|
absilīris
|
absilias
|
absiliāris
|
absilī
|
absilīre
|
3 p.
|
absilit
|
absilītur
|
absiliat
|
absiliātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
absilīmus
|
absilīmur
|
absiliāmus
|
absiliāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
absilītis
|
absilimini
|
absiliātis
|
absiliāmini
|
absilīte
|
absilimini
|
3 p.
|
absiliunt
|
absiliuntur
|
absiliant
|
absiliantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
absiliēbam
|
absiliēbar
|
absilīrem
|
absilīrer
|
2 p.
|
absiliēbas
|
absiliebāris
|
absilīres
|
absilirēris
|
3 p.
|
absiliēbat
|
absiliebātur
|
absilīret
|
absilirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
absiliebāmus
|
absiliebāmur
|
absilirēmus
|
absilirēmur
|
2 p.
|
absiliebātis
|
absiliebamini
|
absilirētis
|
absilirēmini
|
3 p.
|
absiliēbant
|
absiliebantur
|
absilīrent
|
absilirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
absiliam
|
absiliar
|
—
|
2 p.
|
absilies
|
absiliēris
|
absilīto
|
3 p.
|
absiliet
|
absiliētur
|
absilīto
|
Plur.
|
1 p.
|
absiliēmus
|
absiliēmur
|
—
|
2 p.
|
absiliētis
|
absiliemini
|
absilitōte
|
3 p.
|
absilientur
|
absiliunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
absilīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
absilīri
|
Participium praesentis actīvi
|
absiliens
|
Gerundium
|
absiliendi
|
Gerundivum
|
absiliendus, -a, -um
|
Основа перфекта: absilīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
absilīvī
|
absilīverim
|
absilīveram
|
absilīvissem
|
absilīverō
|
2 p.
|
absilīvisti
|
absilīveris
|
absilīveras
|
absilīvisses
|
absilīveris
|
3 p.
|
absilīvit
|
absilīverit
|
absilīverat
|
absilīvisset
|
absilīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
absilīvimus
|
absilīverimus
|
absilīverāmus
|
absilīvissēmus
|
absilīverimus
|
2 p.
|
absilīvistis
|
absilīveritis
|
absilīverātis
|
absilīvissētis
|
absilīveritis
|
3 p.
|
absilīvērunt
|
absilīverint
|
absilīverant
|
absilīvissent
|
absilīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
absilīvisse
|
Основа супина: absilīt-
Participium perfecti passivi
|
absilītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
absilītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
absilītum
|
Supinum II
|
absilītū
|
absilio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ab-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [salio]
- отскакивать, прыгать в сторону (procul Lcr): a. nidos St выпрыгивать из гнёзд;
- разлетаться (absiliunt pontes St). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]