ҡар

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	ҡар	ҡарҙар
Прит.	ҡарҙың	ҡарҙарҙың
Д.	ҡарға	ҡарҙарға
В.	ҡарҙы	ҡарҙарҙы
М.	ҡарҙа	ҡарҙарҙа
Исх.	ҡарҙан	ҡарҙарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ҡарым ҡарыбыҙ 2-е ҡарың ҡарығыҙ 3-е ҡары ҡары

ҡар

Существительное.

корень: -ҡар-

Произношение

• МФА: [qɑr] 

  (файл)

Семантические свойства

Ҡар [1]

Значение

1. метеорол. снег ◆ Епшек ҡар. — Мокрый снег. ◆ Өсөнсө көн тоташ ҡар яуа. — Третий день подряд идёт снег. Мустай Карим
2. адъектив. снежный ◆ Ҡар бураны. — Снежная буря. ◆ Ҡар һыуы. — Талая вода.

Антонимы

1. —
2. —

Гиперонимы

1. яуым-төшөм

Гипонимы

1. рашҡы

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От пратюркск. *kār, *Kiār «снег», от которой в числе прочего произошли: др.- тюрк. qar, азерб. qar (гар; قار), башк. ҡар, гагаузск. kaar, казахск., шорск. қар, каракалп. qar (қар), караимск., кирг., ногайск., южн.-алтайск. кар, карач.-балк., крымчакск., кумыкск. къар, кр.-тат. qar (къар), османск. قار (kar), тат. кар (qar), тофалар. ӄар, тувинск., хакас., урумск. хар, тур. kar, туркм. gar, узб. qor (қор), уйгурск. قار (qar), якут. хаар и др.