Латиница (Latinça)[править]
yurawçı
Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
Им.
|
юраучы
|
юраучылар
|
Прит.
|
юраучының
|
юраучыларның
|
Д.
|
юраучыга
|
юраучыларга
|
В.
|
юраучыны
|
юраучыларны
|
М.
|
юраучыда
|
юраучыларда
|
Исх.
|
юраучыдан
|
юраучылардан
|
|
Принадлежность
|
|
лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
1-е
|
юраучым
|
юраучыбыз
|
2-е
|
юраучың
|
юраучыгыз
|
3-е
|
юраучысы
|
юраучысы
|
|
юраучы
Существительное.
Корень: -юра-; аффиксы: -у-чы.
Семантические свойства[править]
- предсказатель, гадатель
- толкователь (снов)
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Родственные слова[править]