Морфологические и синтаксические свойства
[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
христианлыҡ
|
христианлыҡтар
|
| Прит.
|
христианлыҡтың
|
христианлыҡтарҙың
|
| Д.
|
христианлыҡҡа
|
христианлыҡтарға
|
| В.
|
христианлыҡты
|
христианлыҡтарҙы
|
| М.
|
христианлыҡта
|
христианлыҡтарҙа
|
| Исх.
|
христианлыҡтан
|
христианлыҡтарҙан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
христианлығым
|
христианлығыбыҙ
|
| 2-е
|
христианлығың
|
христианлығығыҙ
|
| 3-е
|
христианлығы
|
христианлығы
|
|
хрис-ти-ан-лыҡ
Существительное.
корень: -христиан-; аффикс: -лыҡ
- христианство ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Происходит от др.-греч. χριστιανός «христианин», далее от Χριστός «помазанник», от гл. χρίω «мазать, умащать», далее из праиндоевр. *ghrei- «тереть». Сравните тур. hıristiyanlık, азерб. xristianlıq, татар. xristianlıq.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
[править] 
