Древнерусский[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
Существительное, мужской род, 1-е склонение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- воитель ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Из ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Старославянский[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
Прилагательное.
падеж |
ед. ч. |
муж. р. | ср. р. | жен. р. |
Им. |
храбръ |
храбро |
храбра |
Р. |
храбра |
храбра |
храбрꙑ |
Д. |
храбрѹ |
храбрѹ |
храбрѣ |
В. |
храбръ |
храбро |
храбрѫ |
Тв. |
храбромь |
храбромь |
храброѭ |
М. |
храбрѣ |
храбрѣ |
храбрѣ |
|
|
|
|
мн. ч. |
Им. |
храбри |
храбра |
храбрꙑ |
Р. |
храбръ |
храбръ |
храбръ |
Д. |
храбромъ |
храбромъ |
храбрамъ |
В. |
храбрꙑ |
храбра |
храбрꙑ |
Тв. |
храбрꙑ |
храбрꙑ |
храбрами |
М. |
храбрѣхъ |
храбрѣхъ |
храбрахъ |
|
падеж |
ед. ч. |
муж. р. | ср. р. | жен. р. |
Им. |
храбрꙑи |
храброѥ |
храбраꙗ |
Р. |
храбраѥго |
храбраѥго |
храбрꙑѩ |
Д. |
храбрѹѥмѹ |
храбрѹѥмѹ |
храбрѣи |
В. |
храбрꙑи |
храброѥ |
храбрѫѭ |
Тв. |
храбрꙑимь |
храбрꙑимь |
храброѭ |
М. |
храбрѣѥмь |
храбрѣѥмь |
храбрѣи |
|
|
дв. ч. |
Им.—В. |
храбраꙗ |
храбрѣи |
храбрѣи |
Р.—М. |
храбрѹю |
храбрѹю |
храбрѹю |
Д.—Тв. |
храбрꙑима |
храбрꙑима |
храбрꙑима |
|
|
|
мн. ч. |
Им. |
храбрии |
храбраꙗ |
храбрꙑѩ |
Р. |
храбрꙑихъ |
храбрꙑихъ |
храбрꙑихъ |
Д. |
храбрꙑимъ |
храбрꙑимъ |
храбрꙑимъ |
В. |
храбрꙑѩ |
храбраꙗ |
храбрꙑѩ |
Тв. |
храбрꙑими |
храбрꙑими |
храбрꙑими |
М. |
храбрꙑихъ |
храбрꙑихъ |
храбрꙑихъ |
|
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- отважный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Из ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]