халыҡ

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	халыҡ	халыҡтар
Прит.	халыҡтың	халыҡтарҙың
Д.	халыҡҡа	халыҡтарға
В.	халыҡты	халыҡтарҙы
М.	халыҡта	халыҡтарҙа
Исх.	халыҡтан	халыҡтарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е халҡым халҡыбыҙ 2-е халҡың халҡығыҙ 3-е халҡы халҡы

ха-лыҡ

Существительное.

Произношение

• МФА: [χɑˈlɯ̞q]

Семантические свойства

Значение

1. народ ◆ Атаңдың ғына улы булма, халҡыңдың да улы бул. — Не будь сыном лишь своего отца, но будь и сыном своего народа. ◆ Ата-бабалар иҫтәлеге — халыҡ үҙаңының айырып алғыһыҙ өлөшө. — Память о предках — неотъемлемая часть самосознания народа.
2. народ, народность ◆ Төрки халыҡтар — тюркские народы. ◆ Төньяҡтың аҙсылыҡ халыҡтары — малые народности Севера.
3. население; жители ◆ Ауыл халҡы — сельское население. ◆ Халыҡ һанын алыу — перепись населения. ◆ Әле төрлө баһалар буйынса Рәсәй халҡының 20-30 проценты урта синыфҡа ҡарай. — По разным оценкам, 20-30 процентов населения России в настоящее время относятся к среднему классу.
4. люди, люд, толпа ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
5. адъектив. народный ◆ Халыҡ йолаһы — народный обычай ◆ халыҡ ижады — народное творчество.

Синонимы

1. --
2. частичн. милләт
3. --
4. кешеләр

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От арабск. خلق «народ».