съмрьтьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	съмрьтьнъ	съмрьтьно	съмрьтьна
Р.	съмрьтьна	съмрьтьна	съмрьтьнꙑ
Д.	съмрьтьнѹ	съмрьтьнѹ	съмрьтьнѣ
В.	съмрьтьнъ	съмрьтьно	съмрьтьнѫ
Тв.	съмрьтьномь	съмрьтьномь	съмрьтьноѭ
М.	съмрьтьнѣ	съмрьтьнѣ	съмрьтьнѣ
дв. ч. Им.—В. съмрьтьна съмрьтьнѣ съмрьтьнѣ Р.—М. съмрьтьнѹ съмрьтьнѹ съмрьтьнѹ Д.—Тв. съмрьтьнома съмрьтьнома съмрьтьнама
мн. ч. Им. съмрьтьни съмрьтьна съмрьтьнꙑ Р. съмрьтьнъ съмрьтьнъ съмрьтьнъ Д. съмрьтьномъ съмрьтьномъ съмрьтьнамъ В. съмрьтьнꙑ съмрьтьна съмрьтьнꙑ Тв. съмрьтьнꙑ съмрьтьнꙑ съмрьтьнами М. съмрьтьнѣхъ съмрьтьнѣхъ съмрьтьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	съмрьтьнꙑи	съмрьтьноѥ	съмрьтьнаꙗ
Р.	съмрьтьнаѥго	съмрьтьнаѥго	съмрьтьнꙑѩ
Д.	съмрьтьнѹѥмѹ	съмрьтьнѹѥмѹ	съмрьтьнѣи
В.	съмрьтьнꙑи	съмрьтьноѥ	съмрьтьнѫѭ
Тв.	съмрьтьнꙑимь	съмрьтьнꙑимь	съмрьтьноѭ
М.	съмрьтьнѣѥмь	съмрьтьнѣѥмь	съмрьтьнѣи
дв. ч. Им.—В. съмрьтьнаꙗ съмрьтьнѣи съмрьтьнѣи Р.—М. съмрьтьнѹю съмрьтьнѹю съмрьтьнѹю Д.—Тв. съмрьтьнꙑима съмрьтьнꙑима съмрьтьнꙑима
мн. ч. Им. съмрьтьнии съмрьтьнаꙗ съмрьтьнꙑѩ Р. съмрьтьнꙑихъ съмрьтьнꙑихъ съмрьтьнꙑихъ Д. съмрьтьнꙑимъ съмрьтьнꙑимъ съмрьтьнꙑимъ В. съмрьтьнꙑѩ съмрьтьнаꙗ съмрьтьнꙑѩ Тв. съмрьтьнꙑими съмрьтьнꙑими съмрьтьнꙑими М. съмрьтьнꙑихъ съмрьтьнꙑихъ съмрьтьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. смертный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??