Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
моң-һағыш
|
моң-һағыштар
|
| Прит.
|
моң-һағыштың
|
моң-һағыштарҙың
|
| Д.
|
моң-һағышҡа
|
моң-һағыштарға
|
| В.
|
моң-һағышты
|
моң-һағыштарҙы
|
| М.
|
моң-һағышта
|
моң-һағыштарҙа
|
| Исх.
|
моң-һағыштан
|
моң-һағыштарҙан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
моң-һағышым
|
моң-һағышыбыҙ
|
| 2-е
|
моң-һағышың
|
моң-һағышығыҙ
|
| 3-е
|
моң-һағышы
|
моң-һағышы
|
|
моң-һа-ғыш
Существительное.
Семантические свойства[править]
- собир. печаль, тоска ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- һағыш, эс бошоу, бошонҡолоҡ
Родственные слова[править]
От башк. моң «грусть» + башк. һағыш «тоска, печаль».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
