Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
Им.
|
күгәүен
|
күгәүендәр
|
Прит.
|
күгәүендең
|
күгәүендәрҙең
|
Д.
|
күгәүенгә
|
күгәүендәргә
|
В.
|
күгәүенде
|
күгәүендәрҙе
|
М.
|
күгәүендә
|
күгәүендәрҙә
|
Исх.
|
күгәүендән
|
күгәүендәрҙән
|
|
Принадлежность
|
|
лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
1-е
|
күгәүенем
|
күгәүенебеҙ
|
2-е
|
күгәүенең
|
күгәүенегеҙ
|
3-е
|
күгәүене
|
күгәүене
|
|
кү-гә-үен
Существительное.
корень: -күгәүен-
Семантические свойства[править]
- энтомол. слепень (Tabanus); овод (Oestrus) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- —
- себен; бөжәк
Родственные слова[править]
Происходит от ранней формы *kökegün, восходит к пратюркск. *gȫk «синий». Ср. тат. кигәвен, кирг. көгөөн.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]