видъсаидьскъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	видъсаидьскъ	видъсаидьско	видъсаидьска
Р.	видъсаидьска	видъсаидьска	видъсаидьскꙑ
Д.	видъсаидьскѹ	видъсаидьскѹ	видъсаидьскѣ
В.	видъсаидьскъ	видъсаидьско	видъсаидьскѫ
Тв.	видъсаидьскомь	видъсаидьскомь	видъсаидьскоѭ
М.	видъсаидьскѣ	видъсаидьскѣ	видъсаидьскѣ
дв. ч. Им.—В. видъсаидьска видъсаидьскѣ видъсаидьскѣ Р.—М. видъсаидьскѹ видъсаидьскѹ видъсаидьскѹ Д.—Тв. видъсаидьскома видъсаидьскома видъсаидьскама
мн. ч. Им. видъсаидьски видъсаидьска видъсаидьскꙑ Р. видъсаидьскъ видъсаидьскъ видъсаидьскъ Д. видъсаидьскомъ видъсаидьскомъ видъсаидьскамъ В. видъсаидьскꙑ видъсаидьска видъсаидьскꙑ Тв. видъсаидьскꙑ видъсаидьскꙑ видъсаидьсками М. видъсаидьскѣхъ видъсаидьскѣхъ видъсаидьскахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	видъсаидьскꙑи	видъсаидьскоѥ	видъсаидьскаꙗ
Р.	видъсаидьскаѥго	видъсаидьскаѥго	видъсаидьскꙑѩ
Д.	видъсаидьскѹѥмѹ	видъсаидьскѹѥмѹ	видъсаидьскѣи
В.	видъсаидьскꙑи	видъсаидьскоѥ	видъсаидьскѫѭ
Тв.	видъсаидьскꙑимь	видъсаидьскꙑимь	видъсаидьскоѭ
М.	видъсаидьскѣѥмь	видъсаидьскѣѥмь	видъсаидьскѣи
дв. ч. Им.—В. видъсаидьскаꙗ видъсаидьскѣи видъсаидьскѣи Р.—М. видъсаидьскѹю видъсаидьскѹю видъсаидьскѹю Д.—Тв. видъсаидьскꙑима видъсаидьскꙑима видъсаидьскꙑима
мн. ч. Им. видъсаидьскии видъсаидьскаꙗ видъсаидьскꙑѩ Р. видъсаидьскꙑихъ видъсаидьскꙑихъ видъсаидьскꙑихъ Д. видъсаидьскꙑимъ видъсаидьскꙑимъ видъсаидьскꙑимъ В. видъсаидьскꙑѩ видъсаидьскаꙗ видъсаидьскꙑѩ Тв. видъсаидьскꙑими видъсаидьскꙑими видъсаидьскꙑими М. видъсаидьскꙑихъ видъсаидьскꙑихъ видъсаидьскꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. Витсаида ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??