бєскръвьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєскръвьнъ	бєскръвьно	бєскръвьна
Р.	бєскръвьна	бєскръвьна	бєскръвьнꙑ
Д.	бєскръвьнѹ	бєскръвьнѹ	бєскръвьнѣ
В.	бєскръвьнъ	бєскръвьно	бєскръвьнѫ
Тв.	бєскръвьномь	бєскръвьномь	бєскръвьноѭ
М.	бєскръвьнѣ	бєскръвьнѣ	бєскръвьнѣ
дв. ч. Им.—В. бєскръвьна бєскръвьнѣ бєскръвьнѣ Р.—М. бєскръвьнѹ бєскръвьнѹ бєскръвьнѹ Д.—Тв. бєскръвьнома бєскръвьнома бєскръвьнама
мн. ч. Им. бєскръвьни бєскръвьна бєскръвьнꙑ Р. бєскръвьнъ бєскръвьнъ бєскръвьнъ Д. бєскръвьномъ бєскръвьномъ бєскръвьнамъ В. бєскръвьнꙑ бєскръвьна бєскръвьнꙑ Тв. бєскръвьнꙑ бєскръвьнꙑ бєскръвьнами М. бєскръвьнѣхъ бєскръвьнѣхъ бєскръвьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєскръвьнꙑи	бєскръвьноѥ	бєскръвьнаꙗ
Р.	бєскръвьнаѥго	бєскръвьнаѥго	бєскръвьнꙑѩ
Д.	бєскръвьнѹѥмѹ	бєскръвьнѹѥмѹ	бєскръвьнѣи
В.	бєскръвьнꙑи	бєскръвьноѥ	бєскръвьнѫѭ
Тв.	бєскръвьнꙑимь	бєскръвьнꙑимь	бєскръвьноѭ
М.	бєскръвьнѣѥмь	бєскръвьнѣѥмь	бєскръвьнѣи
дв. ч. Им.—В. бєскръвьнаꙗ бєскръвьнѣи бєскръвьнѣи Р.—М. бєскръвьнѹю бєскръвьнѹю бєскръвьнѹю Д.—Тв. бєскръвьнꙑима бєскръвьнꙑима бєскръвьнꙑима
мн. ч. Им. бєскръвьнии бєскръвьнаꙗ бєскръвьнꙑѩ Р. бєскръвьнꙑихъ бєскръвьнꙑихъ бєскръвьнꙑихъ Д. бєскръвьнꙑимъ бєскръвьнꙑимъ бєскръвьнꙑимъ В. бєскръвьнꙑѩ бєскръвьнаꙗ бєскръвьнꙑѩ Тв. бєскръвьнꙑими бєскръвьнꙑими бєскръвьнꙑими М. бєскръвьнꙑихъ бєскръвьнꙑихъ бєскръвьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. бескровный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??