богодъхновєнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	богодъхновєнъ	богодъхновєно	богодъхновєна
Р.	богодъхновєна	богодъхновєна	богодъхновєнꙑ
Д.	богодъхновєнѹ	богодъхновєнѹ	богодъхновєнѣ
В.	богодъхновєнъ	богодъхновєно	богодъхновєнѫ
Тв.	богодъхновєномь	богодъхновєномь	богодъхновєноѭ
М.	богодъхновєнѣ	богодъхновєнѣ	богодъхновєнѣ
дв. ч. Им.—В. богодъхновєна богодъхновєнѣ богодъхновєнѣ Р.—М. богодъхновєнѹ богодъхновєнѹ богодъхновєнѹ Д.—Тв. богодъхновєнома богодъхновєнома богодъхновєнама
мн. ч. Им. богодъхновєни богодъхновєна богодъхновєнꙑ Р. богодъхновєнъ богодъхновєнъ богодъхновєнъ Д. богодъхновєномъ богодъхновєномъ богодъхновєнамъ В. богодъхновєнꙑ богодъхновєна богодъхновєнꙑ Тв. богодъхновєнꙑ богодъхновєнꙑ богодъхновєнами М. богодъхновєнѣхъ богодъхновєнѣхъ богодъхновєнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	богодъхновєнꙑи	богодъхновєноѥ	богодъхновєнаꙗ
Р.	богодъхновєнаѥго	богодъхновєнаѥго	богодъхновєнꙑѩ
Д.	богодъхновєнѹѥмѹ	богодъхновєнѹѥмѹ	богодъхновєнѣи
В.	богодъхновєнꙑи	богодъхновєноѥ	богодъхновєнѫѭ
Тв.	богодъхновєнꙑимь	богодъхновєнꙑимь	богодъхновєноѭ
М.	богодъхновєнѣѥмь	богодъхновєнѣѥмь	богодъхновєнѣи
дв. ч. Им.—В. богодъхновєнаꙗ богодъхновєнѣи богодъхновєнѣи Р.—М. богодъхновєнѹю богодъхновєнѹю богодъхновєнѹю Д.—Тв. богодъхновєнꙑима богодъхновєнꙑима богодъхновєнꙑима
мн. ч. Им. богодъхновєнии богодъхновєнаꙗ богодъхновєнꙑѩ Р. богодъхновєнꙑихъ богодъхновєнꙑихъ богодъхновєнꙑихъ Д. богодъхновєнꙑимъ богодъхновєнꙑимъ богодъхновєнꙑимъ В. богодъхновєнꙑѩ богодъхновєнаꙗ богодъхновєнꙑѩ Тв. богодъхновєнꙑими богодъхновєнꙑими богодъхновєнꙑими М. богодъхновєнꙑихъ богодъхновєнꙑихъ богодъхновєнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. боговдохновенный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??