ашъяулыҡ

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	ашъяулыҡ	ашъяулыҡтар
Прит.	ашъяулыҡтың	ашъяулыҡтарҙың
Д.	ашъяулыҡҡа	ашъяулыҡтарға
В.	ашъяулыҡты	ашъяулыҡтарҙы
М.	ашъяулыҡта	ашъяулыҡтарҙа
Исх.	ашъяулыҡтан	ашъяулыҡтарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ашъяулығым ашъяулығыбыҙ 2-е ашъяулығың ашъяулығығыҙ 3-е ашъяулығы ашъяулығы

аш-яу-лыҡ

Существительное.

Произношение

• МФА: [ɑʂ.jɑw.ˈɫɯ̞q]

Семантические свойства

Ашъяулыҡ ябылған өҫтәл

Значение

1. скатерть ◆ Таҙ ашъяулыҡты йәйеп ебәргән, ашамлыҡ тауҙай өйөлөп киткән. — Плешивый расстелил скатерть, и возникла гора еды (букв. еда сложилась как гора). «Сын падишаха». Башкирская народная сказка.

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: аш, яулыҡ

Этимология

Сложение основ: башк. аш «еда» + башк. яулыҡ «платок».