ĉirkaŭkuri

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	ĉirkaŭkúri	ĉirkaŭkúrus	ĉirkaŭkúru
	прош.	наст.	буд.
Глагол	ĉirkaŭkúris	ĉirkaŭkúras	ĉirkaŭkúros
Прич.	ĉirkaŭkurínta	ĉirkaŭkuránta	ĉirkaŭkurónta
Прич.страд.	ĉirkaŭkuríta	ĉirkaŭkuráta	ĉirkaŭkuróta
Субст. прич.	ĉirkaŭkurínto	ĉirkaŭkuránto	ĉirkaŭkurónto
Субст. прич.страд.	ĉirkaŭkuríto	ĉirkaŭkuráto	ĉirkaŭkuróto
Деепр.	ĉirkaŭkurínte	ĉirkaŭkuránte	ĉirkaŭkurónte
Деепр.страд.	ĉirkaŭkuríte	ĉirkaŭkuráte	ĉirkaŭkuróte

ĉir-kaŭ-kú-ri

Переходный глагол. ĉirkaŭkuri

Глагол, переходный

Приставка ĉirkaŭ-, корень kur-, окончание -i

Произношение

• МФА: [ʧir.kaw.ˈku.ri]

Семантические свойства

Значение

обежать (вокруг чего-л.)