Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: victimā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
victimō
|
victimor
|
victimem
|
victimer
|
—
|
—
|
2 p.
|
victimas
|
victimāris
|
victimes
|
victimēris
|
victimā
|
victimare
|
3 p.
|
victimat
|
victimātur
|
victimet
|
victimētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
victimāmus
|
victimāmur
|
victimēmus
|
victimēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
victimātis
|
victimāmini
|
victimētis
|
victimēmini
|
victimāte
|
victimamini
|
3 p.
|
victimant
|
victimantur
|
victiment
|
victimentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
victimābam
|
victimābar
|
victimārem
|
victimārer
|
2 p.
|
victimābas
|
victimabāris
|
victimāres
|
victimarēris
|
3 p.
|
victimābat
|
victimabātur
|
victimāret
|
victimarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
victimabāmus
|
victimabāmur
|
victimarēmus
|
victimarēmur
|
2 p.
|
victimabātis
|
victimabamini
|
victimarētis
|
victimarēmini
|
3 p.
|
victimābant
|
victimabantur
|
victimarent
|
victimarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
victimābo
|
victimabor
|
—
|
2 p.
|
victimābis
|
victimaberis
|
victimāto
|
3 p.
|
victimābit
|
victimabitur
|
victimāto
|
Plur.
|
1 p.
|
victimabimus
|
victimabimur
|
—
|
2 p.
|
victimabitis
|
victimabimini
|
victimatōte
|
3 p.
|
victimabuntur
|
victimanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
victimāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
victimāri
|
Participium praesentis actīvi
|
victimāns
|
Gerundium
|
victimandī
|
Gerundivum
|
victimandus, -a, -um
|
Основа перфекта: victimāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
victimāvī
|
victimāverim
|
victimāveram
|
victimāvissem
|
victimāverō
|
2 p.
|
victimāvisti
|
victimāveris
|
victimāveras
|
victimāvisses
|
victimāveris
|
3 p.
|
victimāvit
|
victimāverit
|
victimāverat
|
victimāvisset
|
victimāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
victimāvimus
|
victimāverimus
|
victimāverāmus
|
victimāvissēmus
|
victimāverimus
|
2 p.
|
victimāvistis
|
victimāveritis
|
victimāverātis
|
victimāvissētis
|
victimāveritis
|
3 p.
|
victimāvērunt
|
victimāverint
|
victimāverant
|
victimāvissent
|
victimāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
victimāvisse
|
Основа супина: victimāt-
Participium perfecti passivi
|
victimātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
victimātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
victimātum
|
Supinum II
|
victimātū
|
victimo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [victima] приносить в жертву (hircum Marti Ap); закалывать на жертвеннике (hostiam Ap) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]