Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: superā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
superō
superor
superem
superer
—
—
2 p.
superas
superāris
superes
superēris
superā
superare
3 p.
superat
superātur
superet
superētur
—
—
Plur.
1 p.
superāmus
superāmur
superēmus
superēmur
—
—
2 p.
superātis
superāmini
superētis
superēmini
superāte
superamini
3 p.
superant
superantur
superent
superentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
superābam
superābar
superārem
superārer
2 p.
superābas
superabāris
superāres
superarēris
3 p.
superābat
superabātur
superāret
superarētur
Plur.
1 p.
superabāmus
superabāmur
superarēmus
superarēmur
2 p.
superabātis
superabamini
superarētis
superarēmini
3 p.
superābant
superabantur
superarent
superarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
superābo
superabor
—
2 p.
superābis
superaberis
superāto
3 p.
superābit
superabitur
superāto
Plur.
1 p.
superabimus
superabimur
—
2 p.
superabitis
superabimini
superatōte
3 p.
superabuntur
superanto
Infīnitivus praesentis actīvi
superāre
Infīnitivus praesentis passīvi
superāri
Participium praesentis actīvi
superāns
Gerundium
superandī
Gerundivum
superandus, -a, -um
Основа перфекта: superāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
superāvī
superāverim
superāveram
superāvissem
superāverō
2 p.
superāvisti
superāveris
superāveras
superāvisses
superāveris
3 p.
superāvit
superāverit
superāverat
superāvisset
superāverit
Pl.
1 p.
superāvimus
superāverimus
superāverāmus
superāvissēmus
superāverimus
2 p.
superāvistis
superāveritis
superāverātis
superāvissētis
superāveritis
3 p.
superāvērunt
superāverint
superāverant
superāvissent
superāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
superāvisse
Основа супина: superāt-
Participium perfecti passivi
superātus, -a, -um
Participium futuri activi
superātūrus, -a, -um
Supinum I
superātum
Supinum II
superātū
supero
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[superus]
подниматься, всходить (sol superabat ex mari Pl );
возвышаться (capite V ); превышать (nubes cacumine O );
превосходить (aliquem virtute C ; fastigium alicujus rei Hirt ): scribendi arte rudem vetustatem s. L литературностью изложения затмить незрелые сочинения прошлого; duritia ferrum s. O быть твёрже железа; materiam superabat opus O обработка была (ещё) лучше, чем материал ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]