Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: reglutinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reglutinō
|
reglutinor
|
reglutinem
|
reglutiner
|
—
|
—
|
2 p.
|
reglutinas
|
reglutināris
|
reglutines
|
reglutinēris
|
reglutinā
|
reglutinare
|
3 p.
|
reglutinat
|
reglutinātur
|
reglutinet
|
reglutinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
reglutināmus
|
reglutināmur
|
reglutinēmus
|
reglutinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
reglutinātis
|
reglutināmini
|
reglutinētis
|
reglutinēmini
|
reglutināte
|
reglutinamini
|
3 p.
|
reglutinant
|
reglutinantur
|
reglutinent
|
reglutinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reglutinābam
|
reglutinābar
|
reglutinārem
|
reglutinārer
|
2 p.
|
reglutinābas
|
reglutinabāris
|
reglutināres
|
reglutinarēris
|
3 p.
|
reglutinābat
|
reglutinabātur
|
reglutināret
|
reglutinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
reglutinabāmus
|
reglutinabāmur
|
reglutinarēmus
|
reglutinarēmur
|
2 p.
|
reglutinabātis
|
reglutinabamini
|
reglutinarētis
|
reglutinarēmini
|
3 p.
|
reglutinābant
|
reglutinabantur
|
reglutinarent
|
reglutinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
reglutinābo
|
reglutinabor
|
—
|
2 p.
|
reglutinābis
|
reglutinaberis
|
reglutināto
|
3 p.
|
reglutinābit
|
reglutinabitur
|
reglutināto
|
Plur.
|
1 p.
|
reglutinabimus
|
reglutinabimur
|
—
|
2 p.
|
reglutinabitis
|
reglutinabimini
|
reglutinatōte
|
3 p.
|
reglutinabuntur
|
reglutinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
reglutināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
reglutināri
|
Participium praesentis actīvi
|
reglutināns
|
Gerundium
|
reglutinandī
|
Gerundivum
|
reglutinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: reglutināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
reglutināvī
|
reglutināverim
|
reglutināveram
|
reglutināvissem
|
reglutināverō
|
2 p.
|
reglutināvisti
|
reglutināveris
|
reglutināveras
|
reglutināvisses
|
reglutināveris
|
3 p.
|
reglutināvit
|
reglutināverit
|
reglutināverat
|
reglutināvisset
|
reglutināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
reglutināvimus
|
reglutināverimus
|
reglutināverāmus
|
reglutināvissēmus
|
reglutināverimus
|
2 p.
|
reglutināvistis
|
reglutināveritis
|
reglutināverātis
|
reglutināvissētis
|
reglutināveritis
|
3 p.
|
reglutināvērunt
|
reglutināverint
|
reglutināverant
|
reglutināvissent
|
reglutināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
reglutināvisse
|
Основа супина: reglutināt-
Participium perfecti passivi
|
reglutinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
reglutinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
reglutinātum
|
Supinum II
|
reglutinātū
|
reglutino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- освобождать, выпускать (ab unguibus Ctl);
- вновь приращивать (amputatum collum Eccl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]