refrico

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: refricā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	refricō	refricor	refricem	refricer	—	—
	2 p.	refricas	refricāris	refrices	refricēris	refricā	refricare
	3 p.	refricat	refricātur	refricet	refricētur	—	—
Plur.	1 p.	refricāmus	refricāmur	refricēmus	refricēmur	—	—
	2 p.	refricātis	refricāmini	refricētis	refricēmini	refricāte	refricamini
	3 p.	refricant	refricantur	refricent	refricentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	refricābam	refricābar	refricārem	refricārer
	2 p.	refricābas	refricabāris	refricāres	refricarēris
	3 p.	refricābat	refricabātur	refricāret	refricarētur
Plur.	1 p.	refricabāmus	refricabāmur	refricarēmus	refricarēmur
	2 p.	refricabātis	refricabamini	refricarētis	refricarēmini
	3 p.	refricābant	refricabantur	refricarent	refricarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	refricābo	refricabor	—
	2 p.	refricābis	refricaberis	refricāto
	3 p.	refricābit	refricabitur	refricāto
Plur.	1 p.	refricabimus	refricabimur	—
	2 p.	refricabitis	refricabimini	refricatōte
	3 p.	refricabuntur	refricanto

Infīnitivus praesentis actīvi	refricāre
Infīnitivus praesentis passīvi	refricāri
Participium praesentis actīvi	refricāns
Gerundium	refricandī
Gerundivum	refricandus, -a, -um

Основа перфекта: refricāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	refricāvī	refricāverim	refricāveram	refricāvissem	refricāverō
	2 p.	refricāvisti	refricāveris	refricāveras	refricāvisses	refricāveris
	3 p.	refricāvit	refricāverit	refricāverat	refricāvisset	refricāverit
Pl.	1 p.	refricāvimus	refricāverimus	refricāverāmus	refricāvissēmus	refricāverimus
	2 p.	refricāvistis	refricāveritis	refricāverātis	refricāvissētis	refricāveritis
	3 p.	refricāvērunt	refricāverint	refricāverant	refricāvissent	refricāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	refricāvisse

Основа супина: refricāt-

Participium perfecti passivi	refricātus, -a, -um
Participium futuri activi	refricātūrus, -a, -um
Supinum I	refricātum
Supinum II	refricātū

refrico

Глагол, первое спряжение.

Приставка: re-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. вновь растравлять, бередить (vulnus C; obductam cicatricem C);
3. возобновлять, воскрешать, вновь вызывать, снова возбуждать (desiderium, dolorem, memoriam C) ◆ Refugit animus tristissima tot discriminum recensione susceptum inde moerorem refricare; — Наше сердце отказывается вновь вызывать испытанное горе грустнейшей картиной стольких опасностей. Григорий XVI, «Mirari vos», 1832 г. [источник — [1]]
4. вновь проявляться, обнаруживаться (lippitudo refricat C). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??