Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: reclamitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reclamitō
|
reclamitor
|
reclamitem
|
reclamiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
reclamitas
|
reclamitāris
|
reclamites
|
reclamitēris
|
reclamitā
|
reclamitare
|
3 p.
|
reclamitat
|
reclamitātur
|
reclamitet
|
reclamitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
reclamitāmus
|
reclamitāmur
|
reclamitēmus
|
reclamitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
reclamitātis
|
reclamitāmini
|
reclamitētis
|
reclamitēmini
|
reclamitāte
|
reclamitamini
|
3 p.
|
reclamitant
|
reclamitantur
|
reclamitent
|
reclamitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reclamitābam
|
reclamitābar
|
reclamitārem
|
reclamitārer
|
2 p.
|
reclamitābas
|
reclamitabāris
|
reclamitāres
|
reclamitarēris
|
3 p.
|
reclamitābat
|
reclamitabātur
|
reclamitāret
|
reclamitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
reclamitabāmus
|
reclamitabāmur
|
reclamitarēmus
|
reclamitarēmur
|
2 p.
|
reclamitabātis
|
reclamitabamini
|
reclamitarētis
|
reclamitarēmini
|
3 p.
|
reclamitābant
|
reclamitabantur
|
reclamitarent
|
reclamitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
reclamitābo
|
reclamitabor
|
—
|
2 p.
|
reclamitābis
|
reclamitaberis
|
reclamitāto
|
3 p.
|
reclamitābit
|
reclamitabitur
|
reclamitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
reclamitabimus
|
reclamitabimur
|
—
|
2 p.
|
reclamitabitis
|
reclamitabimini
|
reclamitatōte
|
3 p.
|
reclamitabuntur
|
reclamitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
reclamitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
reclamitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
reclamitāns
|
Gerundium
|
reclamitandī
|
Gerundivum
|
reclamitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: reclamitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
reclamitāvī
|
reclamitāverim
|
reclamitāveram
|
reclamitāvissem
|
reclamitāverō
|
2 p.
|
reclamitāvisti
|
reclamitāveris
|
reclamitāveras
|
reclamitāvisses
|
reclamitāveris
|
3 p.
|
reclamitāvit
|
reclamitāverit
|
reclamitāverat
|
reclamitāvisset
|
reclamitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
reclamitāvimus
|
reclamitāverimus
|
reclamitāverāmus
|
reclamitāvissēmus
|
reclamitāverimus
|
2 p.
|
reclamitāvistis
|
reclamitāveritis
|
reclamitāverātis
|
reclamitāvissētis
|
reclamitāveritis
|
3 p.
|
reclamitāvērunt
|
reclamitāverint
|
reclamitāverant
|
reclamitāvissent
|
reclamitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
reclamitāvisse
|
Основа супина: reclamitāt-
Participium perfecti passivi
|
reclamitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
reclamitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
reclamitātum
|
Supinum II
|
reclamitātū
|
reclamito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [intens. к reclamo] громко возражать, протестовать C ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]