Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: praesaepī-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
praesaepiō
|
praesaepior
|
praesaepiam
|
praesaepiar
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
praesaepis
|
praesaepīris
|
praesaepias
|
praesaepiāris
|
praesaepī
|
praesaepīre
|
| 3 p.
|
praesaepit
|
praesaepītur
|
praesaepiat
|
praesaepiātur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
praesaepīmus
|
praesaepīmur
|
praesaepiāmus
|
praesaepiāmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
praesaepītis
|
praesaepimini
|
praesaepiātis
|
praesaepiāmini
|
praesaepīte
|
praesaepimini
|
| 3 p.
|
praesaepiunt
|
praesaepiuntur
|
praesaepiant
|
praesaepiantur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
praesaepiēbam
|
praesaepiēbar
|
praesaepīrem
|
praesaepīrer
|
| 2 p.
|
praesaepiēbas
|
praesaepiebāris
|
praesaepīres
|
praesaepirēris
|
| 3 p.
|
praesaepiēbat
|
praesaepiebātur
|
praesaepīret
|
praesaepirētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
praesaepiebāmus
|
praesaepiebāmur
|
praesaepirēmus
|
praesaepirēmur
|
| 2 p.
|
praesaepiebātis
|
praesaepiebamini
|
praesaepirētis
|
praesaepirēmini
|
| 3 p.
|
praesaepiēbant
|
praesaepiebantur
|
praesaepīrent
|
praesaepirentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
praesaepiam
|
praesaepiar
|
—
|
| 2 p.
|
praesaepies
|
praesaepiēris
|
praesaepīto
|
| 3 p.
|
praesaepiet
|
praesaepiētur
|
praesaepīto
|
| Plur.
|
1 p.
|
praesaepiēmus
|
praesaepiēmur
|
—
|
| 2 p.
|
praesaepiētis
|
praesaepiemini
|
praesaepitōte
|
| 3 p.
|
praesaepientur
|
praesaepiunto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
praesaepīre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
praesaepīri
|
| Participium praesentis actīvi
|
praesaepiens
|
| Gerundium
|
praesaepiendi
|
| Gerundivum
|
praesaepiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: praesaepīv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
praesaepīvī
|
praesaepīverim
|
praesaepīveram
|
praesaepīvissem
|
praesaepīverō
|
| 2 p.
|
praesaepīvisti
|
praesaepīveris
|
praesaepīveras
|
praesaepīvisses
|
praesaepīveris
|
| 3 p.
|
praesaepīvit
|
praesaepīverit
|
praesaepīverat
|
praesaepīvisset
|
praesaepīverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
praesaepīvimus
|
praesaepīverimus
|
praesaepīverāmus
|
praesaepīvissēmus
|
praesaepīverimus
|
| 2 p.
|
praesaepīvistis
|
praesaepīveritis
|
praesaepīverātis
|
praesaepīvissētis
|
praesaepīveritis
|
| 3 p.
|
praesaepīvērunt
|
praesaepīverint
|
praesaepīverant
|
praesaepīvissent
|
praesaepīverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
praesaepīvisse
|
Основа супина: praesaepīt-
| Participium perfecti passivi
|
praesaepītus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
praesaepītūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
praesaepītum
|
| Supinum II
|
praesaepītū
|
praesaepio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- обносить забором, огораживать, загораживать (omnem aditum Cs) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
