praecedo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praecēd-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praecēdō	praecēdor	praecēdam	praecēdar	—	—
	2 p.	praecēdis	praecēderis	praecēdas	praecēdāris	praecēde	praecēdere
	3 p.	praecēdit	praecēditur	praecēdat	praecēdātur	—	—
Plur.	1 p.	praecēdimus	praecēdimur	praecēdāmus	praecēdāmur	—	—
	2 p.	praecēditis	praecēdimini	praecēdātis	praecēdamini	praecēdite	praecēdimini
	3 p.	praecēdunt	praecēduntur	praecēdant	praecēdantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praecēdēbam	praecēdēbar	praecēderem	praecēderer
	2 p.	praecēdēbas	praecēdebāris	praecēderes	praecēderēris
	3 p.	praecēdēbat	praecēdebātur	praecēderet	praecēderētur
Plur.	1 p.	praecēdebāmus	praecēdebāmur	praecēderēmus	praecēderēmur
	2 p.	praecēdebātis	praecēdebamini	praecēderētis	praecēderēmini
	3 p.	praecēdēbant	praecēdebantur	praecēderent	praecēderentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praecēdam	praecēdar	—
	2 p.	praecēdes	praecēdēris	praecēdito
	3 p.	praecēdet	praecēdētur	praecēdito
Plur.	1 p.	praecēdēmus	praecēdēmur	—
	2 p.	praecēdētis	praecēdemini	praecēditōte
	3 p.	praecēdentur	praecēdunto

Infīnitivus praesentis actīvi	praecēdĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	praecēdi
Participium praesentis actīvi	praecēdens
Gerundium	praecēdendi
Gerundivum	praecēdendus, -a, -um

Основа перфекта: praecess-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praecessī	praecesserim	praecesseram	praecessissem	praecesserō
	2 p.	praecessisti	praecesseris	praecesseras	praecessisses	praecesseris
	3 p.	praecessit	praecesserit	praecesserat	praecessisset	praecesserit
Pl.	1 p.	praecessimus	praecesserimus	praecesserāmus	praecessissēmus	praecesserimus
	2 p.	praecessistis	praecesseritis	praecesserātis	praecessissētis	praecesseritis
	3 p.	praecessērunt	praecesserint	praecesserant	praecessissent	praecesserint

Infīnitivus perfecti actīvi	praecessisse

Основа супина: praecess-

Participium perfecti passivi	praecessus, -a, -um
Participium futuri activi	praecessūrus, -a, -um
Supinum I	praecessum
Supinum II	praecessū

prae-cē-do

Глагол, переходный, третье спряжение. Участники ситуации, описываемой с помощью praecedo в знач. иметь преимущество:  субъект (nom.),  объект (acc.), качество, свойство (abl.).

Приставка: prae-; корень: -ced-; окончание: -o.

Семантические свойства

Значение

1. идти впереди, предшествовать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. иметь преимущество, быть выше, превосходить ◆ Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt. — По этой же причине и гельветы превосходят остальных галлов храбростью: они почти ежедневно сражаются с германцами. Гай Юлий Цезарь, «Commentarii de bello Gallico»

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: praecedentia, praecessio, praecessor

Этимология

Происходит от prae- «перед» (восходит к праиндоевр. *prai-) + cedere «идти, ступать», восходит к праиндоевр. *ked- «идти, перемещаться».