Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: perciī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
perciiō
|
perciior
|
perciiam
|
perciiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
perciis
|
perciīris
|
perciias
|
perciiāris
|
perciī
|
perciīre
|
3 p.
|
perciit
|
perciītur
|
perciiat
|
perciiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
perciīmus
|
perciīmur
|
perciiāmus
|
perciiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
perciītis
|
perciimini
|
perciiātis
|
perciiāmini
|
perciīte
|
perciimini
|
3 p.
|
perciiunt
|
perciiuntur
|
perciiant
|
perciiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
perciiēbam
|
perciiēbar
|
perciīrem
|
perciīrer
|
2 p.
|
perciiēbas
|
perciiebāris
|
perciīres
|
perciirēris
|
3 p.
|
perciiēbat
|
perciiebātur
|
perciīret
|
perciirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
perciiebāmus
|
perciiebāmur
|
perciirēmus
|
perciirēmur
|
2 p.
|
perciiebātis
|
perciiebamini
|
perciirētis
|
perciirēmini
|
3 p.
|
perciiēbant
|
perciiebantur
|
perciīrent
|
perciirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
perciiam
|
perciiar
|
—
|
2 p.
|
perciies
|
perciiēris
|
perciīto
|
3 p.
|
perciiet
|
perciiētur
|
perciīto
|
Plur.
|
1 p.
|
perciiēmus
|
perciiēmur
|
—
|
2 p.
|
perciiētis
|
perciiemini
|
perciitōte
|
3 p.
|
perciientur
|
perciiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
perciīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
perciīri
|
Participium praesentis actīvi
|
perciiens
|
Gerundium
|
perciiendi
|
Gerundivum
|
perciiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: perciīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
perciīvī
|
perciīverim
|
perciīveram
|
perciīvissem
|
perciīverō
|
2 p.
|
perciīvisti
|
perciīveris
|
perciīveras
|
perciīvisses
|
perciīveris
|
3 p.
|
perciīvit
|
perciīverit
|
perciīverat
|
perciīvisset
|
perciīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
perciīvimus
|
perciīverimus
|
perciīverāmus
|
perciīvissēmus
|
perciīverimus
|
2 p.
|
perciīvistis
|
perciīveritis
|
perciīverātis
|
perciīvissētis
|
perciīveritis
|
3 p.
|
perciīvērunt
|
perciīverint
|
perciīverant
|
perciīvissent
|
perciīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
perciīvisse
|
Основа супина: perciīt-
Participium perfecti passivi
|
perciītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
perciītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
perciītum
|
Supinum II
|
perciītū
|
percieo
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: per-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- приводить в движение, возбуждать (ira percitus Pl); раздражать (ingenium percitum ac ferox L);
- погонять, торопить (aliquem impudicum Pl). — См. тж. percitus. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]