Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: lutitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
lutitō
|
lutitor
|
lutitem
|
lutiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
lutitas
|
lutitāris
|
lutites
|
lutitēris
|
lutitā
|
lutitare
|
3 p.
|
lutitat
|
lutitātur
|
lutitet
|
lutitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
lutitāmus
|
lutitāmur
|
lutitēmus
|
lutitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
lutitātis
|
lutitāmini
|
lutitētis
|
lutitēmini
|
lutitāte
|
lutitamini
|
3 p.
|
lutitant
|
lutitantur
|
lutitent
|
lutitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
lutitābam
|
lutitābar
|
lutitārem
|
lutitārer
|
2 p.
|
lutitābas
|
lutitabāris
|
lutitāres
|
lutitarēris
|
3 p.
|
lutitābat
|
lutitabātur
|
lutitāret
|
lutitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
lutitabāmus
|
lutitabāmur
|
lutitarēmus
|
lutitarēmur
|
2 p.
|
lutitabātis
|
lutitabamini
|
lutitarētis
|
lutitarēmini
|
3 p.
|
lutitābant
|
lutitabantur
|
lutitarent
|
lutitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
lutitābo
|
lutitabor
|
—
|
2 p.
|
lutitābis
|
lutitaberis
|
lutitāto
|
3 p.
|
lutitābit
|
lutitabitur
|
lutitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
lutitabimus
|
lutitabimur
|
—
|
2 p.
|
lutitabitis
|
lutitabimini
|
lutitatōte
|
3 p.
|
lutitabuntur
|
lutitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
lutitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
lutitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
lutitāns
|
Gerundium
|
lutitandī
|
Gerundivum
|
lutitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: lutitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
lutitāvī
|
lutitāverim
|
lutitāveram
|
lutitāvissem
|
lutitāverō
|
2 p.
|
lutitāvisti
|
lutitāveris
|
lutitāveras
|
lutitāvisses
|
lutitāveris
|
3 p.
|
lutitāvit
|
lutitāverit
|
lutitāverat
|
lutitāvisset
|
lutitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
lutitāvimus
|
lutitāverimus
|
lutitāverāmus
|
lutitāvissēmus
|
lutitāverimus
|
2 p.
|
lutitāvistis
|
lutitāveritis
|
lutitāverātis
|
lutitāvissētis
|
lutitāveritis
|
3 p.
|
lutitāvērunt
|
lutitāverint
|
lutitāverant
|
lutitāvissent
|
lutitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
lutitāvisse
|
Основа супина: lutitāt-
Participium perfecti passivi
|
lutitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
lutitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
lutitātum
|
Supinum II
|
lutitātū
|
lutito
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [lutum I]забрасывать грязью, пачкать (aliquem Pl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]