Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: inveterā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
inveterō
inveteror
inveterem
inveterer
—
—
2 p.
inveteras
inveterāris
inveteres
inveterēris
inveterā
inveterare
3 p.
inveterat
inveterātur
inveteret
inveterētur
—
—
Plur.
1 p.
inveterāmus
inveterāmur
inveterēmus
inveterēmur
—
—
2 p.
inveterātis
inveterāmini
inveterētis
inveterēmini
inveterāte
inveteramini
3 p.
inveterant
inveterantur
inveterent
inveterentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
inveterābam
inveterābar
inveterārem
inveterārer
2 p.
inveterābas
inveterabāris
inveterāres
inveterarēris
3 p.
inveterābat
inveterabātur
inveterāret
inveterarētur
Plur.
1 p.
inveterabāmus
inveterabāmur
inveterarēmus
inveterarēmur
2 p.
inveterabātis
inveterabamini
inveterarētis
inveterarēmini
3 p.
inveterābant
inveterabantur
inveterarent
inveterarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
inveterābo
inveterabor
—
2 p.
inveterābis
inveteraberis
inveterāto
3 p.
inveterābit
inveterabitur
inveterāto
Plur.
1 p.
inveterabimus
inveterabimur
—
2 p.
inveterabitis
inveterabimini
inveteratōte
3 p.
inveterabuntur
inveteranto
Infīnitivus praesentis actīvi
inveterāre
Infīnitivus praesentis passīvi
inveterāri
Participium praesentis actīvi
inveterāns
Gerundium
inveterandī
Gerundivum
inveterandus, -a, -um
Основа перфекта: inveterāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
inveterāvī
inveterāverim
inveterāveram
inveterāvissem
inveterāverō
2 p.
inveterāvisti
inveterāveris
inveterāveras
inveterāvisses
inveterāveris
3 p.
inveterāvit
inveterāverit
inveterāverat
inveterāvisset
inveterāverit
Pl.
1 p.
inveterāvimus
inveterāverimus
inveterāverāmus
inveterāvissēmus
inveterāverimus
2 p.
inveterāvistis
inveterāveritis
inveterāverātis
inveterāvissētis
inveterāveritis
3 p.
inveterāvērunt
inveterāverint
inveterāverant
inveterāvissent
inveterāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
inveterāvisse
Основа супина: inveterāt-
Participium perfecti passivi
inveterātus, -a, -um
Participium futuri activi
inveterātūrus, -a, -um
Supinum I
inveterātum
Supinum II
inveterātū
invetero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
# делать старым, придавать давность (i. vina PM ): i. peregrinam novitatem QC чужеземному новшеству придать облик (родной) старины;# pass. inveterari стариться, перен. пускать корни, укореняться, внедряться (cum saeculis aetatibusque C ). — См. тж. inveteratus. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]