Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
Ном.
|
indignatus
|
indignata
|
indignatum
|
indignatī
|
indignatae
|
indignata
|
Ген.
|
indignatī
|
indignatae
|
indignatī
|
indignatōrum
|
indignatārum
|
indignatōrum
|
Дат.
|
indignatō
|
indignatae
|
indignatō
|
indignatīs
|
indignatīs
|
indignatīs
|
Акк.
|
indignatum
|
indignatam
|
indignatum
|
indignatōs
|
indignatās
|
indignata
|
Абл.
|
indignatō
|
indignatā
|
indignatō
|
indignatīs
|
indignatīs
|
indignatīs
|
Вок.
|
indignate
|
indignata
|
indignatum
|
indignatī
|
indignatae
|
indignata
|
indignatus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения
|
м. |
ж. |
ср.
|
Сравнительная
|
indignatior
|
indignatior
|
indignatius
|
Превосходная
|
indignatissĭmus
|
indignatissĭma
|
indignatissĭmum
|
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- гневный, разгневанный; рассерженный, сердитый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]