Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: exauctorā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exauctorō
|
exauctoror
|
exauctorem
|
exauctorer
|
—
|
—
|
2 p.
|
exauctoras
|
exauctorāris
|
exauctores
|
exauctorēris
|
exauctorā
|
exauctorare
|
3 p.
|
exauctorat
|
exauctorātur
|
exauctoret
|
exauctorētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exauctorāmus
|
exauctorāmur
|
exauctorēmus
|
exauctorēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exauctorātis
|
exauctorāmini
|
exauctorētis
|
exauctorēmini
|
exauctorāte
|
exauctoramini
|
3 p.
|
exauctorant
|
exauctorantur
|
exauctorent
|
exauctorentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exauctorābam
|
exauctorābar
|
exauctorārem
|
exauctorārer
|
2 p.
|
exauctorābas
|
exauctorabāris
|
exauctorāres
|
exauctorarēris
|
3 p.
|
exauctorābat
|
exauctorabātur
|
exauctorāret
|
exauctorarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exauctorabāmus
|
exauctorabāmur
|
exauctorarēmus
|
exauctorarēmur
|
2 p.
|
exauctorabātis
|
exauctorabamini
|
exauctorarētis
|
exauctorarēmini
|
3 p.
|
exauctorābant
|
exauctorabantur
|
exauctorarent
|
exauctorarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exauctorābo
|
exauctorabor
|
—
|
2 p.
|
exauctorābis
|
exauctoraberis
|
exauctorāto
|
3 p.
|
exauctorābit
|
exauctorabitur
|
exauctorāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exauctorabimus
|
exauctorabimur
|
—
|
2 p.
|
exauctorabitis
|
exauctorabimini
|
exauctoratōte
|
3 p.
|
exauctorabuntur
|
exauctoranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exauctorāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exauctorāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exauctorāns
|
Gerundium
|
exauctorandī
|
Gerundivum
|
exauctorandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exauctorāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exauctorāvī
|
exauctorāverim
|
exauctorāveram
|
exauctorāvissem
|
exauctorāverō
|
2 p.
|
exauctorāvisti
|
exauctorāveris
|
exauctorāveras
|
exauctorāvisses
|
exauctorāveris
|
3 p.
|
exauctorāvit
|
exauctorāverit
|
exauctorāverat
|
exauctorāvisset
|
exauctorāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exauctorāvimus
|
exauctorāverimus
|
exauctorāverāmus
|
exauctorāvissēmus
|
exauctorāverimus
|
2 p.
|
exauctorāvistis
|
exauctorāveritis
|
exauctorāverātis
|
exauctorāvissētis
|
exauctorāveritis
|
3 p.
|
exauctorāvērunt
|
exauctorāverint
|
exauctorāverant
|
exauctorāvissent
|
exauctorāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exauctorāvisse
|
Основа супина: exauctorāt-
Participium perfecti passivi
|
exauctorātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exauctorātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exauctorātum
|
Supinum II
|
exauctorātū
|
exauctoro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- увольнять (исключать) с военной службы (aliquem L, T etc.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- pass. выходить из употребления, устаревать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]