erogo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: erogā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	erogō	erogor	erogem	eroger	—	—
	2 p.	erogas	erogāris	eroges	erogēris	erogā	erogare
	3 p.	erogat	erogātur	eroget	erogētur	—	—
Plur.	1 p.	erogāmus	erogāmur	erogēmus	erogēmur	—	—
	2 p.	erogātis	erogāmini	erogētis	erogēmini	erogāte	erogamini
	3 p.	erogant	erogantur	erogent	erogentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	erogābam	erogābar	erogārem	erogārer
	2 p.	erogābas	erogabāris	erogāres	erogarēris
	3 p.	erogābat	erogabātur	erogāret	erogarētur
Plur.	1 p.	erogabāmus	erogabāmur	erogarēmus	erogarēmur
	2 p.	erogabātis	erogabamini	erogarētis	erogarēmini
	3 p.	erogābant	erogabantur	erogarent	erogarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	erogābo	erogabor	—
	2 p.	erogābis	erogaberis	erogāto
	3 p.	erogābit	erogabitur	erogāto
Plur.	1 p.	erogabimus	erogabimur	—
	2 p.	erogabitis	erogabimini	erogatōte
	3 p.	erogabuntur	eroganto

Infīnitivus praesentis actīvi	erogāre
Infīnitivus praesentis passīvi	erogāri
Participium praesentis actīvi	erogāns
Gerundium	erogandī
Gerundivum	erogandus, -a, -um

Основа перфекта: erogāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	erogāvī	erogāverim	erogāveram	erogāvissem	erogāverō
	2 p.	erogāvisti	erogāveris	erogāveras	erogāvisses	erogāveris
	3 p.	erogāvit	erogāverit	erogāverat	erogāvisset	erogāverit
Pl.	1 p.	erogāvimus	erogāverimus	erogāverāmus	erogāvissēmus	erogāverimus
	2 p.	erogāvistis	erogāveritis	erogāverātis	erogāvissētis	erogāveritis
	3 p.	erogāvērunt	erogāverint	erogāverant	erogāvissent	erogāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	erogāvisse

Основа супина: erogāt-

Participium perfecti passivi	erogātus, -a, -um
Participium futuri activi	erogātūrus, -a, -um
Supinum I	erogātum
Supinum II	erogātū

erogo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: e-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. выплачивать, выдавать, расходовать (pecuniam ex aerario C; annonam Dig): e. pecuniam in aliquid C издержать (израсходовать) деньги на что-л. ◆ Iam vero inter sectarios illos sua ita expectatione frustratos, et perdolenti recogitantes animo ingentem pecuniae vim hactenus erogatam suis Bibliis edendis nulloque fructu divulgandis, inventi nuper aliqui sunt […] — Уже находятся вправду некоторые среди этих сектантов, разочарованных в своих ожиданиях, и соображающих огорченной душой, что до сих пор расходовали огромное количество денег для издания своих Библий и для их безрезультатного распространения […] Григорий XVI, «Inter præcipuas», 1844 г. [источник — [1]]
2. уничтожать, истреблять (tot innocentes Tert);
3. упрашивать, склонять просьбами (precibus erogatus Ap);
4. взыскивать, собирать (tributa vectigaliaque bAfr). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: erogatio, erogator глаголы: rogo, derogo, abrogo, supererogo

Этимология

От ??