eneco

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: enecā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	enecō	enecor	enecem	enecer	—	—
	2 p.	enecas	enecāris	eneces	enecēris	enecā	enecare
	3 p.	enecat	enecātur	enecet	enecētur	—	—
Plur.	1 p.	enecāmus	enecāmur	enecēmus	enecēmur	—	—
	2 p.	enecātis	enecāmini	enecētis	enecēmini	enecāte	enecamini
	3 p.	enecant	enecantur	enecent	enecentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	enecābam	enecābar	enecārem	enecārer
	2 p.	enecābas	enecabāris	enecāres	enecarēris
	3 p.	enecābat	enecabātur	enecāret	enecarētur
Plur.	1 p.	enecabāmus	enecabāmur	enecarēmus	enecarēmur
	2 p.	enecabātis	enecabamini	enecarētis	enecarēmini
	3 p.	enecābant	enecabantur	enecarent	enecarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	enecābo	enecabor	—
	2 p.	enecābis	enecaberis	enecāto
	3 p.	enecābit	enecabitur	enecāto
Plur.	1 p.	enecabimus	enecabimur	—
	2 p.	enecabitis	enecabimini	enecatōte
	3 p.	enecabuntur	enecanto

Infīnitivus praesentis actīvi	enecāre
Infīnitivus praesentis passīvi	enecāri
Participium praesentis actīvi	enecāns
Gerundium	enecandī
Gerundivum	enecandus, -a, -um

Основа перфекта: enecāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	enecāvī	enecāverim	enecāveram	enecāvissem	enecāverō
	2 p.	enecāvisti	enecāveris	enecāveras	enecāvisses	enecāveris
	3 p.	enecāvit	enecāverit	enecāverat	enecāvisset	enecāverit
Pl.	1 p.	enecāvimus	enecāverimus	enecāverāmus	enecāvissēmus	enecāverimus
	2 p.	enecāvistis	enecāveritis	enecāverātis	enecāvissētis	enecāveritis
	3 p.	enecāvērunt	enecāverint	enecāverant	enecāvissent	enecāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	enecāvisse

Основа супина: enecāt-

Participium perfecti passivi	enecātus, -a, -um
Participium futuri activi	enecātūrus, -a, -um
Supinum I	enecātum
Supinum II	enecātū

eneco

Глагол, первое спряжение.

Приставка: e-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. убивать, душить (avem Vr; anguem Pt); морить (enectus veneno Su);
2. глушить, заглушать (plantam PM); ◆ In hoc simul laborate, ut […] omni enecato semine vitiorum convalescat ibi seges laeta virtutum. — Единственно для того старайтесь, чтобы […] укрепилась здесь счастливая нива добродетелей после заглушения семени пороков. Григорий XVI, «Mirari vos», 1832 г. [источник — [1]]
3. томить (siti enectus Tantalus LM ap. C); мучить (enectus frigore L); истощать (provinciam C); донимать, изводить (aliquem rogitando Ter): enecas (enicas) Pl, Ter ты мучаешь меня (т. е. говори, не томи).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??