Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: dimanā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
dimanō
dimanor
dimanem
dimaner
—
—
2 p.
dimanas
dimanāris
dimanes
dimanēris
dimanā
dimanare
3 p.
dimanat
dimanātur
dimanet
dimanētur
—
—
Plur.
1 p.
dimanāmus
dimanāmur
dimanēmus
dimanēmur
—
—
2 p.
dimanātis
dimanāmini
dimanētis
dimanēmini
dimanāte
dimanamini
3 p.
dimanant
dimanantur
dimanent
dimanentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
dimanābam
dimanābar
dimanārem
dimanārer
2 p.
dimanābas
dimanabāris
dimanāres
dimanarēris
3 p.
dimanābat
dimanabātur
dimanāret
dimanarētur
Plur.
1 p.
dimanabāmus
dimanabāmur
dimanarēmus
dimanarēmur
2 p.
dimanabātis
dimanabamini
dimanarētis
dimanarēmini
3 p.
dimanābant
dimanabantur
dimanarent
dimanarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
dimanābo
dimanabor
—
2 p.
dimanābis
dimanaberis
dimanāto
3 p.
dimanābit
dimanabitur
dimanāto
Plur.
1 p.
dimanabimus
dimanabimur
—
2 p.
dimanabitis
dimanabimini
dimanatōte
3 p.
dimanabuntur
dimananto
Infīnitivus praesentis actīvi
dimanāre
Infīnitivus praesentis passīvi
dimanāri
Participium praesentis actīvi
dimanāns
Gerundium
dimanandī
Gerundivum
dimanandus, -a, -um
Основа перфекта: dimanāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
dimanāvī
dimanāverim
dimanāveram
dimanāvissem
dimanāverō
2 p.
dimanāvisti
dimanāveris
dimanāveras
dimanāvisses
dimanāveris
3 p.
dimanāvit
dimanāverit
dimanāverat
dimanāvisset
dimanāverit
Pl.
1 p.
dimanāvimus
dimanāverimus
dimanāverāmus
dimanāvissēmus
dimanāverimus
2 p.
dimanāvistis
dimanāveritis
dimanāverātis
dimanāvissētis
dimanāveritis
3 p.
dimanāvērunt
dimanāverint
dimanāverant
dimanāvissent
dimanāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
dimanāvisse
Основа супина: dimanāt-
Participium perfecti passivi
dimanātus, -a, -um
Participium futuri activi
dimanātūrus, -a, -um
Supinum I
dimanātum
Supinum II
dimanātū
dimano
Глагол, первое спряжение.
Приставка: di- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
растекаться , разливаться , перен. распространяться , шириться C ◆ Immota inde consistet firmitas unitatis, quae hac B. Petri Cathedra suo veluti fundamento continetur, ut unde in Ecclesias omnes venerandae communionis iura dimanant , ibi «universis et murus sit, et securitas […] ». — Поэтому останется твердой прочность единства, которая положена в основании Престола Святого Петра, чтобы там, откуда распространяются во все церкви законы почитаемой церковной общности, каждому будет и стена /оплот/, и безопасность […]. Григорий XVI , «Mirari vos», 1832 г. [источник — [1] ]
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]