Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dementā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dementō
|
dementor
|
dementem
|
dementer
|
—
|
—
|
2 p.
|
dementas
|
dementāris
|
dementes
|
dementēris
|
dementā
|
dementare
|
3 p.
|
dementat
|
dementātur
|
dementet
|
dementētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dementāmus
|
dementāmur
|
dementēmus
|
dementēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dementātis
|
dementāmini
|
dementētis
|
dementēmini
|
dementāte
|
dementamini
|
3 p.
|
dementant
|
dementantur
|
dementent
|
demententur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dementābam
|
dementābar
|
dementārem
|
dementārer
|
2 p.
|
dementābas
|
dementabāris
|
dementāres
|
dementarēris
|
3 p.
|
dementābat
|
dementabātur
|
dementāret
|
dementarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dementabāmus
|
dementabāmur
|
dementarēmus
|
dementarēmur
|
2 p.
|
dementabātis
|
dementabamini
|
dementarētis
|
dementarēmini
|
3 p.
|
dementābant
|
dementabantur
|
dementarent
|
dementarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dementābo
|
dementabor
|
—
|
2 p.
|
dementābis
|
dementaberis
|
dementāto
|
3 p.
|
dementābit
|
dementabitur
|
dementāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dementabimus
|
dementabimur
|
—
|
2 p.
|
dementabitis
|
dementabimini
|
dementatōte
|
3 p.
|
dementabuntur
|
dementanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dementāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dementāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dementāns
|
Gerundium
|
dementandī
|
Gerundivum
|
dementandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dementāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dementāvī
|
dementāverim
|
dementāveram
|
dementāvissem
|
dementāverō
|
2 p.
|
dementāvisti
|
dementāveris
|
dementāveras
|
dementāvisses
|
dementāveris
|
3 p.
|
dementāvit
|
dementāverit
|
dementāverat
|
dementāvisset
|
dementāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dementāvimus
|
dementāverimus
|
dementāverāmus
|
dementāvissēmus
|
dementāverimus
|
2 p.
|
dementāvistis
|
dementāveritis
|
dementāverātis
|
dementāvissētis
|
dementāveritis
|
3 p.
|
dementāvērunt
|
dementāverint
|
dementāverant
|
dementāvissent
|
dementāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dementāvisse
|
Основа супина: dementāt-
Participium perfecti passivi
|
dementātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dementātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dementātum
|
Supinum II
|
dementātū
|
demento
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- сводить с ума ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- перен. обманывать, дурачить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- безумствовать, быть сумасшедшим ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]