Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dedicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dedicō
|
dedicor
|
dedicem
|
dedicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
dedicas
|
dedicāris
|
dedices
|
dedicēris
|
dedicā
|
dedicare
|
3 p.
|
dedicat
|
dedicātur
|
dedicet
|
dedicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dedicāmus
|
dedicāmur
|
dedicēmus
|
dedicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dedicātis
|
dedicāmini
|
dedicētis
|
dedicēmini
|
dedicāte
|
dedicamini
|
3 p.
|
dedicant
|
dedicantur
|
dedicent
|
dedicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dedicābam
|
dedicābar
|
dedicārem
|
dedicārer
|
2 p.
|
dedicābas
|
dedicabāris
|
dedicāres
|
dedicarēris
|
3 p.
|
dedicābat
|
dedicabātur
|
dedicāret
|
dedicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dedicabāmus
|
dedicabāmur
|
dedicarēmus
|
dedicarēmur
|
2 p.
|
dedicabātis
|
dedicabamini
|
dedicarētis
|
dedicarēmini
|
3 p.
|
dedicābant
|
dedicabantur
|
dedicarent
|
dedicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dedicābo
|
dedicabor
|
—
|
2 p.
|
dedicābis
|
dedicaberis
|
dedicāto
|
3 p.
|
dedicābit
|
dedicabitur
|
dedicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dedicabimus
|
dedicabimur
|
—
|
2 p.
|
dedicabitis
|
dedicabimini
|
dedicatōte
|
3 p.
|
dedicabuntur
|
dedicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dedicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dedicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dedicāns
|
Gerundium
|
dedicandī
|
Gerundivum
|
dedicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dedicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dedicāvī
|
dedicāverim
|
dedicāveram
|
dedicāvissem
|
dedicāverō
|
2 p.
|
dedicāvisti
|
dedicāveris
|
dedicāveras
|
dedicāvisses
|
dedicāveris
|
3 p.
|
dedicāvit
|
dedicāverit
|
dedicāverat
|
dedicāvisset
|
dedicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dedicāvimus
|
dedicāverimus
|
dedicāverāmus
|
dedicāvissēmus
|
dedicāverimus
|
2 p.
|
dedicāvistis
|
dedicāveritis
|
dedicāverātis
|
dedicāvissētis
|
dedicāveritis
|
3 p.
|
dedicāvērunt
|
dedicāverint
|
dedicāverant
|
dedicāvissent
|
dedicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dedicāvisse
|
Основа супина: dedicāt-
Participium perfecti passivi
|
dedicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dedicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dedicātum
|
Supinum II
|
dedicātū
|
dē-di-cō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- показывать, обнаруживать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]